Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 68

(Felix POV)

'Als je het probeert ben ik al blij.' Joshua's woorden schoten door mijn hoofd.

Ik liep in de gangen van de school. Eerlijk gezegd had ik weinig zin om ook maar een beetje aardig te doen tegen Lucas en ik weet ook zeker dat het moeilijk wordt om zijn vertrouwen te winnen nadat ik hem gisteren de deur heb uitgeschopt.

En doen alsof ik vrienden ben met nog iemand die mijn zusje leuk vind is nou niet bepaald mijn hobby.

Ik zuchtte. Ik ging het toch proberen. Voor Joshua en eigenlijk ook voor Wendy.

Het punt was dat Lucas niet in mijn klas zat, dus ik zou hem toevallig moeten tegenkomen. Maar het geluk stond vandaag aan de goede kant en ik kwam Lucas tegen in de gang.

"Uhm, Lucas." Man, dit is ongemakkelijk. Hoe spreek je iemand aan die je gisteren nog het huis uit heb getrapt?

Lucas keek op. "Ja?" Ik zag meteen aan zijn blik dat hij weinig zin had om te praten.

"Ik wilde sorry zeggen voor gisteren." Mijn hersenen draaiden overuren om een smoesje te bedenken. "Ik... Ik ben gewoon erg gesteld op mijn zusje, zie je. Daarom vind ik het altijd lastig als iemand zegt dat ze mijn zusje leuk vinden."

Lucas knikte. "Oké." Hij wilde zich omdraaien en weglopen.

"Wacht!" riep ik en hij draaide zich weer naar mij toe met een vragende blik op zijn gezicht.  "Om het goed te maken betaal ik je lunch. Zie je in de pauze." Voordat hij er iets tegenin kon brengen liep ik weg.

Als ik bij hem was in de pauze, kon hij niet in de buurt komen van Wendy. Ik ben goed bezig.

(Mina POV)

Ik kwam thuis aan met een blij gevoel. Als het zo doorging kon alles toch nog goed komen.

Maar wat moest ik met Kai aan? Nou ja, ik denk dat als Jimin terugkomt, dat daar wel iets aan gedaan wordt.

Ik plofte neer op de bank en merkte tot mijn verbazing dat de woonkamer leeg was. Wat een rust.

Ik zette de televisie aan, maar na tien minuten hoorde ik voetstappen. Ik draaide me om en zag Sehun staan.

"Oh... Hoi Sehun." zei ik geschrokken. Hij knikte me toe en ging ook op de bank zitten. Waarom moest hij nou ook hier zitten? De situatie werd er nogal ongemakkelijk van.

"Het lijkt erop dat je je beter voelt?" Vroeg Sehun, toen hij de stilte na vijf minuten verbrak.

Ik knikte. "Ja. Ik heb met Jimin gepraat."

"Ow." Sehun bleef weer stil na dat.

"We komen waarschijnlijk weer bij elkaar." zei ik.

"Hmm." mompelde Sehun.

Ik besefte dat ik hier beter niet met hem over kon praten. Was hij nog niet over me heen?