Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 98

2 Maanden later

(Kai POV)

Wie had verwacht dat ons debuut al zo'n succes zou zijn? We hadden net ons eerste optreden gehad met het number 'Growl' en alle fans kenden de tekst nu al. Met een glimlach liepen we het podium af. Ik zag Baekhyun onmiddellijk op Soojin afrennen met een grote glimlach.

"Kai!" Ik keek onmiddellijk om toen ik iemand mijn naam hoorde roepen. Er verscheen een lach op mijn gezicht toen ik haar zag. "Jiwoo!" zei ik blij, terwijl ik haar in mijn armen nam. "Je was echt geweldig vandaag!"

Ik grijnsde. "Weet ik."

Jiwoo schudde haar hoofd met een glimlach en knuffelde me nog een keer.

Ik kende Jiwoo nu al een maand. Ze is het zusje van Hoseok en ze bleek een grote fan van EXO te zijn toen ons eerste nummer een maand geleden uitkwam. Hoseok had onmiddellijk een meeting met ons geregeld en toen had ze me verteld dat ik haar bias was. We zagen elkaar vaker en toen kregen we een relatie. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest in  mijn leven.

Ik keek blij naar Jiwoo en richtte toen mijn blik op Sehun, die stond te flirten met één van zijn stylistes. Ik lachte. Hij klonk misschien als een player, maar iedereen wist dat hij eigenlijk een ding had voor Minseo, die hij een paar weken geleden had ontmoet aan een bar. Hij had nog steeds veel contact met haar en ik wist zeker dat hij binnen een maand iets met haar had.

Vreemd eigenlijk, een paar maanden geleden hadden we allemaal nog iets voor Mina en nu hebben we een relatie. Maar in ieder geval ging alles geweldig in ons leven.

(Mina POV)

Ik glimlachte toen ik uit de concertzaal liep. EXO had zojuist opgetreden, maar ze wisten niet dat ik er was. Ik had het ze niet verteld, aangezien ik niet wist hoe het met ze ging. Maar toen ik toch naar ze toe wilde gaan, zag ik iets waar ik blij van werd. Kai had zijn armen om een meisje heen geslagen en Sehun was met een glimlach op zijn gezicht naar zijn telefoon aan het staren. Waarschijnlijk was hij een meisje aan het appen.

Ik glimlachte en besloot dat ik ze later wel zou bezoeken. Ik liep naar de uitgang, waar Jimin nog op me stond te wachten. "Laten we naar huis gaan."

Ik knikte en hij pakte mijn hand vast. Hij liep dicht naast me toen we naar de auto liepen.

"Het afgelopen jaar was raar." zei Jimin plotseling. Ik glimlachte. "Klopt, maar als ik nu zou moeten kiezen, zou ik het precies hetzelfde laten aflopen."

"Precies. Na alles, heeft dit ons eigenlijk alleen maar sterker gemaakt." zei Jimin en hij gaf een kneepje in mijn hand.

Ik zuchtte. "Precies. En laten we het nu zo houden. Ik heb niet heel veel zin in nog meer van zulke jaren."

Einde boek~

Ik ben slecht in eindes maken, dus sorry voor het slechte einde. Ik hoop dat jullie hebben genoten van het boek!

Ik heb trouwens een vraag voor jullie. Welk deel vonden jullie leuker, deel 1 of 2? En waarom?