Hoofdstuk 60

110 12 25
                                    

(A/N) Ik heb weer een K-pop idol getekend! Kunnen jullie raden wie het is?

(A/N) Ik heb weer een K-pop idol getekend! Kunnen jullie raden wie het is?

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.




(Jimin POV)

"Ik heb wat?" riep ik gestrest.

"Je hebt haar verteld dat je wilde scheiden." zuchtte Jackson.

Ik legde mijn hoofd in mijn handen. Ze zeggen dat als je dronken bent dat dan de waarheid omhoog komt. Dan zou dat wel zo zijn...

Maar waarom voelt het dan niet zo? Ik heb het gevoel alsof ik helemaal niet wil scheiden...

Ik voelde een hand op mijn schouder. "Gaat het wel?" Vroeg Jackson en hij kwam naast me zitten.

"Ja, ik heb gewoon een kater." zuchtte ik.

Jackson lachte. "Ik haal wel een paracetamol voor je."

Ik knikte dankbaar. Toen hij weg was zuchtte ik diep. Wat heb ik gedaan?

Maar wat zou ze gereageerd hebben? Heeft ze er mee ingestemd? Wat als ze dat niet gedaan heeft? Dan is het oké, toch?

Ik sprong op van de bank en stormde naar de keuken. "Jackson! Wat heeft Mina gereageerd?"

Jackson schrok. "Uhmm... ze zei dat ze niet tekende."

Mijn mondhoeken krulden op. Ze was ook zo koppig. "Oké."

"Hoezo glimlach je? Jij wilde toch scheiden." vroeg Jackson. "Of wil je nu alweer bij haar terugkomen?"

Ik haalde mijn schouders op. "Laat het met rust. Ik weet niet wat ik wil."

Jackson grinnikte. "Dat heb ik door."


(Wendy POV)

"Hij was dronken." Ik gooide mijn tas neer in de hoek van Joshua's kamer en ging naast hem zitten.

"Ik heb hem nog nooit zo gezien." mompelde ik, terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg.

"Ook hallo." grinnikte Joshua.

"Joshua, het is niet om te lachen! Ze gaan misschien wel scheiden!" riep ik boos.

Het huilen stond me nader dan het lachen.

"Sorry, ik weet het." zei Joshua. Hij sloeg zijn arm om me heen en gaf me een kus op mijn hoofd.

Ik hield het niet meer en ik begon te huilen. Joshua's ogen werden groot en ik besefte me dat ik nog nooit had gehuild wanneer hij het zag.

"Sor-" wilde ik zeggen, maar hij trok me plotseling in een knuffel.

"Het is oké." fluisterde hij in mijn oor. "Ik weet zeker dat het goed komt."

"Dat weet je niet." zei ik terug.

"Dat weet ik wel." zei Joshua koppig. "Zullen we erom wedden?"

Ik sloeg hem tegen zijn schouder, maar stiekem lachte ik. "Goed plan." zei ik sarcastisch.







Monster (Park Jimin ff)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu