Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 79

Ik zette een paar stappen het huis in. Waarom voelden mijn benen plotseling van lood waren? Mijn ogen scanden de hal af. Nog geen Mina. Ik haalde opgelucht adem. Het klinkt misschien heel stom, maar ik keek echt op tegen dit moment. Hoe zou ze op me reageren?

Ik liep de woonkamer in, diep in gedachten verzonken. Maar toen zag ik haar. Ze stond in het midden van de kamer met haar rug naar me toe. Ik geloof dat ze me niet hoorde, want ze keek niet op of om.

Met zachte voetstappen liep ik op haar af. Nog steeds geen reactie. Toen ik recht achter haar stond, bleef ik stil staan. Ik tilde langzaam mijn armen op en legde ze om Mina's midden heen. Ik legde mijn hoofd op haar schouder. Mina leek te schrikken en ze bleef verstijfd staan.

"Ik ben terug." fluisterde ik. Mina draaide haar hoofd en in haar blik zag ik dat ze het niet kon geloven. Ze trok mijn armen van haar af en draaide zich om naar mij. "Jimin!" riep ze blij en ze gooide haar armen om me heen. Ik glimlachte. Dit was de beste reactie ooit.

"Ik ben zo blij dat je terug bent!"

Ik had verwacht dat dit op zijn minst awkward of vreemd zou zijn, maar Mina reageerde zo blij, dat ik het gevoel had dat ze nooit blijer is geweest dan dit.

Mijn glimlach verbreedde en ik keek Mina aan. "Ik geloof dat alles wat gebeurd is onze relatie alleen maar sterker heeft gemaakt."

Mina's ogen straalden helemaal. "Ik hoop het." zei ze, terwijl ze me nog een keer knuffelde. "Ga nooit meer weg."

Ik klopte haar op haar rug. "Ik beloof het."

(Baekhyun POV)

"Zullen we nog iets leuks doen?" vroeg ik aan Soo Hee. Ze knikte. "Wat wil je doen?"

Ik haalde mijn schouders op. "Geen idee." Maar toen viel mijn blik op iets in de verte en ik begon als een gek te wijzen. "Ik weet het al! Kijk, er is kermis! Alsjeblieft, Soo Hee?" Ik keek haar smekend aan.

Soo Hee kreeg een glimlach op haar gezicht en haalde haar hand door mijn haar. "Waarom ben je dan ook zo schattig?" mompelde ze, "Ik vind het best." zei ze daarna harder.

Ik greep haar hand en trok haar mee in de richting van de kermis. We kwamen aan bij de kermis en we keken onze ogen uit. "Wat zullen we als eerste doen?" vroeg ik aan Soo Hee.

Soo Hee leek me niet te horen en ik zag dat haar blik op iets gericht stond bij een van de kraampjes. "Wil je die hebben?" Ik wees naar de grote beer, waar Soo Hee haar blik niet vanaf kon houden. Soo Hee richtte haar blik eindelijk weer op mij en ik was blij dat ik haar aandacht weer kreeg. Haar ogen lichtten op. "Ja!"

Ik trok mijn schouders op en met een zelfvertrouwde blik liep ik op het kraampje af. "Ik ga hem voor je winnen."