Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 19

(A/N) Deze video paste bij het hoofdstuk, haha

(Mina POV)

Ik zat weer op de bank, maar nu waren Tao en Xiumin gestopt. Tao was voor zich uit aan het staren met een trieste blik en Xiumin keek bezorgd naar mij en naar Tao.

Ik vroeg me af wat er met Tao was.

Toen Kai had gezegd dat ze zijn gevoel niet kenden, had Tao vreemd gereageerd. Ik vroeg me echt af waarom.

"Willen jullie iets te drinken of zo?" vroeg Xiumin. Ik glimlachte naar hem, hij was echt bezorgd.

"Graag." zei ik. "Kun je misschien chocolademelk maken?" vroeg ik.

Hij knikte. "Met marshmallows!" zei hij en hij liep naar de keuken.

Ik keek toen weer naar Tao die nog steeds niets had gezegd, maar daar gewoon zat met een pruillip. Ik weet niet waarom, maar toen hij daar zo zat, wilde ik hem gewoon knuffelen.

Ik tikte hem op zijn schouder. "Tao?"

Hij keek op met een trieste blik. "Is er iets aan de hand?" vroeg ik.

Hij schudde zijn hoofd. "Maak je er niet druk om, het is niets waar jij je zorgen over hoeft te maken."  zei hij met een klein glimlachje.

Het was lief van hem, maar ik zou het hier niet bij laten zitten. "Tao, ik weet dat jullie hier zijn voor mijn problemen, maar dat betekent niet dat ik jou niet kan helpen met jouw problemen, oké?"

Tao keek weg. "Ik wil niet dat je nog slechter over hem gaat denken, dan dat je al doet."

"Over wie?" vroeg ik.

"Kai." zei Tao en hij keek me weer aan met een doordringende blik.

"Geloof me, heel veel slechter kan niet." zei ik. Op dit moment zou de enige waaraan ik een grotere hekel had Sehun zijn en dat betekende niet veel goeds.

"Hij is geen slecht persoon." zei Tao plotseling. "Maar soms doen mensen domme dingen."

"Ik weet dat hij niet slecht is." zei ik. "Nou, vertel."

Hij zuchtte. "Oké." begon hij. "Het was allemaal gebeurd toen we een jaar of zestien waren."

Het is allemaal al zo lang geleden en hij maakt zich er nog steeds druk om? Dan moet het wel heel heftig zijn.

"Ik kende in die tijd EXO nog niet, dat kwam later pas. Het verhaal begint bij toen ik een vriendin kreeg. Ze was geweldig en ik hield echt van haar. We deden alles samen.  Toen op een dag kwamen er nieuwe jongens op onze school en ik werd meteen vrienden met ze. Mijn vriendin vond ze niet leuk, ze dacht dat ze een slechte invloed op me hadden. Dat was achteraf in het begin ook waar, want ze waren nogal BadBoys." Hij grijnsde even bij die gedachte.

"Ze zijn eigenlijk echt veel veranderd na die tijd, nu zijn ze echt softies." lachte hij.

Ik besefte me dat hij met de nieuwe jongens waarschijnlijk EXO bedoelde.

"Maar goed, waar was ik. O ja, nou ja, het bleek dus dat één van EXO mijn vriendin ook niet mocht en dat was Kai. Ik hield van haar, maar Kai zorgde ervoor dat ik haar minder zag."

Ik besefte me hoe naar dat voor Tao moest zijn geweest.

"Uiteindelijk wist ik dat ik lang genoeg had gewacht en ik wilde haar op mijn achttiende ten huwelijk vragen."

Iedereen die ik ontmoette wilde echt jong trouwen.

"Ik had alles geregeld, maar toen het moment eindelijk daar was en ik op mijn knie voor haar zat met de ring in mijn handen, sprong Kai tevoorschijn. Hij pakte het doosje uit mijn handen en vroeg of dit een grap was. Ik werd boos op hem, maar hij lachte me gewoon uit. Daarna was hij weggelopen, maar mijn vriendin was woedend. Ze zei dat ze wilde weten of ik echt om haar gaf en ze zei dat ik moest kiezen tussen haar en mijn vrienden."

"Wat heb je gekozen?" vroeg ik.

"Mijn vrienden." zei Tao.

Ik keek hem aan alsof hij gek was.

"Ik weet het." zuchtte hij. "Ik heb de liefde van mijn leven verpest door die keuze, maar stiekem ben ik toch blij dat ik het heb gekozen."

Ik knikte bedachtzaam. "Misschien was het wel een betere keus, ze liet je kiezen, als ze echt om je gaf zou ze willen dat je blij was."

"Je hebt gelijk." zei Tao en hij keek naar de grond. "Dank je wel."

Ik glimlachte en gaf hem een stevige knuffel. "Bedankt voor het vertellen van je." zei ik.

"Marshmallow!" hoorden we plotseling, snel liet ik Tao los en keek ik op. Xiumin kwam naar binnen lopen met de chocolademelk in zijn handen. Hij keek verbaasd naar ons. "Ow, sorry, verstoorde ik een intiem momentje?" vroeg hij grinnikend, tot grote irritatie van ons.

"Nee." zeiden we tegelijk.