Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 93

(Wendy POV)

"Waarom heb je het me niet verteld?" vroeg ik geïrriteerd, toen Joshua me eindelijk had uitgelegd wat er aan de hand was.

Joshua staarde ongemakkelijk naar zijn voeten. "Nou... Ik wilde dat je je geen zorgen zou maken... En misschien dacht je wel dat ik het weer dat ik Lucas naar beneden wilde halen..."

Ik schudde mijn hoofd en gaf hem een knuffel. "Het spijt me dat je in zo'n moeilijke situatie zat. Ik ga met Lucas praten."

Joshua keek geschrokken op. "Nee, hij zei-"

Ik onderbrak hem. "Lucas zegt wel vaker dingen, en meestal komt er niets van terecht. Ik ga met Lucas praten en zeg dat als hij zo door gaat ik hem nooit meer wil zien. Dan is alles opgelost, toch?"

~Time Skip~

De volgende dag op school, liepen Joshua, Felix en ik door de gangen. Plotseling kwamen de jongens van NCT op ons aflopen. Taeyong grijnsde naar ons en ging naast Joshua staan. Hij pakte Joshua's arm beet en glimlachte. "Ik heb je gemist..."

Joshua schudde Taeyong van zijn arm af met een geïrriteerde blik op zijn gezicht, terwijl Felix en ik dubbel lagen van het lachen. "Je weet dat ze je niet geloofde, hé?" vroeg Joshua.

Taeyong kreeg een verwarde blik op zijn gezicht. "Waar heb je het over? Ga je vreemd met haar?" gilde hij toen, terwijl hij naar mij wees. Joshua sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd, terwijl ik stuk ging. "Taeyong, het spijt me maar ik geloofde je niet."

Taeyong liet eindelijk Joshua los. "Hoezo? Ik ben echt een geweldige acteur."

Ik keek de NCT groep rond. Iedereen was aan het lachen, behalve... Lucas. "Is er iets mis, Lucas?"

Lucas keek geschrokken op en schudde toen snel zijn hoofd. "Nee, natuurlijk niet. Ik was gewoon even aan het nadenken over Taeyong's slechte humor. Hij meende het niet, toch Taeyong?"

"Maar jij- Auw!" Riep Taeyong toen Lucas hem tegen zijn arm aan sloeg. "Nee, ik meende het zeker niet."

Ik glimlachte, maar mijn ogen deden niet mee. "Oké,  mooi zo. Ik spreek jullie later."

(Mina POV)

"Pardon?"

"Het is echt zo! BTS en Girl's Life mogen weer door!"

Mijn gezicht ging van verward naar blij. "Serieus? Ik ben zo blij!"

Dit was geweldig nieuws. "Ik ben zo blij! Laten we dit vieren!"

Plotseling ging de deur van de woonkamer open en alle twaalf jongens van EXO kwamen naar binnen lopen. Suho keek verbaasd. "Weet ze het al van ons?" vroeg hij aan Xiumin. "Nee, ze is aan de telefoon."

Ik keek verward naar ze, maar praatte toen verder tegen Jimin. "Ik spreek je later, doei!" Ik hing op met een glimlach en richtte toen mijn blik op de jongens. "Hebben jullie iets te vertellen?"