Κεφάλαιο 7

126 12 0
                                    

<<εε.. δεν μου άφησες χαρτί και μολύβι!!>> Φωνάζω όσο πιο δυνατά γίνεται και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο που μπήκε

<<Ησυχία! Θα στα αφήσω τώρα.. αλλά κάνε ησυχία... Άμα μας ακούσουν θα μας σκοτώσουν..>>

Γιατί; Θελω να ρωτήσω. Βασικά θέλω να ρωτήσω τόσα πολλά άλλα ποτέ δεν παίρνω απάντηση. Νιώθω θυμό και θλίψη αλλά δεν μιλάω

<<Λοιπόν θα σου αφήσω το χαρτί και το μολύβι και θα φύγεις .. θα πας στο δωμάτιο σου!..μην ρωτήσεις τίποτα και μην αναφέρεις τίποτα..Κρύφτα>> ο τόνος της αυστηρός.Τα περνάει κάτω απο την πόρτα στο μέρος μου

Κοιτάω κάτω και τα βλέπω . Τα αρπάζω αμέσως σαν να είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχω δεί. Βασικά είναι το μόνο πράγμα που έχω.

<<Ευχαριστώ..θα σε ξαναδώ; Θέλω βοήθεια, εξηγήσεις... Δεν μπορώ να είμαι άλλο εδώ.. θα το σκάσω σήμερα..>>

Ακούω απότομες κινήσεις να προέρχονται απο την πόρτα .. τι γίνεται;;

<< Μην τολμήσεις!!>> Φωνάζει αυτη και πάλι διακρίνω φόβο στην φωνή της

<<Άσε με ήσυχη! ούτε καν σε ξέρω μην μου λες τι να κάνω!! Βρέθηκα σε ένα δωμάτιο-φυλακή και από τότε όλα πάνε χάλια... Όλοι κάτι μου κρύβουν! Θέλω εξηγήσεις επιτέλους!!!>>δεν απαντάει για κάμποσο χρονικό διάστημα

<<Όχι θα στις δώσω άλλη φορά ... Πήγαινε στο δωμάτιο σου>> λέει με σκληρότητα

<<Λες και είσαι η μάνα μου.. Έλεος πια... φεύγω>> είμαι έξω-φρενών

Σας έχω πει ποτέ τι σημαίνει η λέξη χαζομάρα; Αυτό που έκανα μόλις τώρα: Έφυγα τρέχοντας. Και τώρα ψάχνω για μια έξοδο


ΚρίστεινTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon