Χτυπιέμαι σαν χαζή πάνω κάτω σε μια προσπάθεια να με αφήσει ελεύθερη. Τον κλοτσάω και τον χτυπάω. Βλέπω τα μάτια του να σφήκγονται ως ένδειξη πόνου και τον ακούω να ξεφυσάει απότομα. <<Πραγματικά δεν τα βάζεις κάτω εε ξανθούλα;>> Λέει και διακρίνω κούραση στην φωνή του. Ξανθούλα!! Σοβαρά τώρα; τι άθλιο όνομα.. σκέφτομαι από μέσα μου
<<Φυσικά και όχι.. και δεν με λένε ξανθούλα.. είμαι η Κρίστειν>> λέω και τον κλοτσάω στο καλάμι
<<Με κουράζεις ξανθούλα...>> Λέει και γελά απαλά.
<< Και εσύ εμένα..>> απαντάω σαρκαστικά
Με αρπάζει πάλι απο τα μαλλιά και ακουμπάει το όπλο του ανάμεσα στο στήθος μου κοντά στην καρδιά μου. Με κοιτάει με ένταση. Νιώθω τον λαιμό μου να ξερένεται και τα μάτια μου να τσούζουν
<<Τώρα ξανθούλα.. θες να σε πετύχω στην καρδιά ή να πας στο δωμάτιο σου; Θα ήταν κρίμα να σε σκοτώσω>>
Η καρδιά μου πάει πάνω κάτω σαν τρελή . Νιώθω να χάνω τις αισθήσεις μου. Μια λάθος κίνηση και θα βρίσκομαι νεκρή στο πανέμορφο χορτάρι.Δεν απαντάω.
<<Αυτό νόμιζα.>> Απαντά αυτός και γελά με το "αστείο" του
Πριν προλάβω να πω οτιδήποτε βγάζει ένα χαρτί και μου το βάζει με βία στα ρουθούνια ώστε να μπορώ να το μυρίσω. Με το που το μυρίζω ζαλίζομαι αφάνταστα και νιώθω το φως να χάνεται απο τα μάτια μου. Λες και ήρθε ο χάρος να με πάρει. Ύστερα απο αυτό σκοτάδι.
ESTÁS LEYENDO
Κρίστειν
Ciencia Ficción> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
