Κρίστειν

Κεφάλαιο 19

Με κοίταξε ο Τζέικ και μου έδωσε δύο χάπια μου είπε να τα καταπιώ και έφυγε απο το δωμάτιο. Εγώ τα έκρυψα κάτω απο το πόδι της καρέκλας και έκατσα στην καρέκλα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έπρεπε να υποδυθώ τον ρόλο της ναρκωμένης. Σύντομα ο Τζέικ μπήκε μέσα και έφερε και εναν νέο με ξανθό μαλλί και γαλάζια μάτια. Τον αδελφό μου. Ήταν χτυπημένος παντού. Μια γυναίκα με κάστανα μαλλιά και σοβαρότητα στο βλέμμα  της τους συνόδεψε.

<<Τζέικ μπορείς να φύγεις>> ειπε και τον κοίταξε επικριτικά.
Αυτός εφυγε και ο αδελφός μου κάθησε στην καρέκλα απέναντι μου.

<<Ζαλίζομαι>> είπα με μια γκρινιαρικη φωνή ώστε να γίνω πιο πιστευτή

<<Το ξέρω γλυκιά μου, θα περάσει είναι για να σε κάνουμε καλύτερα>> ειπε η γυναίκα

Μπούρδες... Μπούρδες λέει ποτε δεν καλυτερέυει τίποτα σκέφτηκα

<<Λοιπόν έφερα τον αδελφό σου εδώ σήμερα για να σου μιλήσει για το πόσο καλά νιώθει αφού απέκτησε υπερδυνάμεις... Θα στέκομαι στην γωνία άμα με χρειαστείτε!>> Είπε χαρούμενη, ψεύτικα χαρούμενη.

<<Καλημέρα Κρίστειν.. ήθελα να σου πω πως περνάω υπέροχα...>> Είπε. Το βλέμμα του αλλά ελεγε όμως.

<<Και τι δύναμη έχεις;>>

<< Προβλέπω το μέλλον>> είπε αυτός

<< Και τι σου λέει;>> Είπα προσπαθόντας να φανώ πως δεν νοιάζομαι

<<Τρέχα. Θα σε σκοτώσουν. Κρίστειν φύγε απο εδώ>> είπε χαμηλόφωνα, ακουγόταν τρομαγμένος

<<Πώς;>> Ρώτησα μονότονα

<<Δωμάτιο 209>>

<<Τι;>>

<< Άλεξ, φύλακας>>

<<Δεν καταλαβαίνω>> ψυθηρισα

<< Ο Άλεξ θα σε βοηθήσει και η Ρόζα...>>

<< Πως τους βρίσκω;>> Ρώτησα γεμάτη απορία

<< Νομίζω εδώ τελείωσε η συνάντηση>> είπε η γυναίκα χαμογελόντας τρομαχτικά και διακόπτοντας την συζήτηση μας

Σηκώθηκα και είπα<< μπορώ να πάρω μια αγκαλιά τον αδελφό μου;>>

<< Ναι.. >> είπε αυτή νευρικά

Σηκώθηκε και ο αδελφός μου και τον έσφιξα στην αγκαλιά μου. Δεν θα τον ξανα έβλεπα. Αυτό ήταν σίγουρο.

<<Σ-σε α-αγα-πάω>> είπα με λυγμούς και δάκρυα να πέφτουν απο τα μάτια μου. Η ανάσα μου είχε αλλοιωθεί.

Με έσφιξε στην αγκαλιά του και μου ψυθηρισε:<<μπορείς να το κάνεις..>> ύστερα μου έδωσε την ζακέτα του. Μετά από αυτά η γυναίκα με έσυρε έξω απο το δωμάτιο και με πήγε στο δωμάτιο μου. Ήμουν απαθής. Είχα σοκαριστεί από αυτά που μου είπε ο αδελφός μου.