Κρίστειν

Κεφάλαιο 13

<<Περίμενε!>> Φωνάζει ο Κάρτερ. Πολύ αργά προχωράει. Τον περιμένω γιατί αυτός έχει τον χάρτη.

<<Σε λίγο φτάνουμε. Είναι ένα απαλό ροζ σπίτι με πολλά φυτά και λουλούδια.>> Σχολιάζει ο Κάρτερ.

<<Εντάξει.>> Λέω και κοιτάζω μπροστά μου. Βλέπω το σπίτι που μου περιέγραφε ο Κάρτερ. Είναι αρκετά μικρό. Το είχα φανταστεί μεγαλύτερο. Το χρώμα του είναι πανέμορφο και όλα τα φυτά το κάνουν να μοιάζει με σπίτι νεράϊδας.

<<Ωραίο σπίτι.>> Λέω χαμηλόφωνα. Ο Κάρτερ γνέφει καταφατικά.

<<Άσε με να χειριστώ την κατάσταση>> λέει αυτός και εγώ τον κοιτάζω.

<<Κάρτερ το έχω. Θα το χειριστώ εγώ.>> Λέω και πριν προλάβει να απαντήσει χτυπάω το κουδούνι του σπιτιού. Η πόρτα ανοίγει αμέσως και από πίσω της στέκεται μια γυναικεία μορφή. Έχει χαριτωμένη όψη. Έχει ντυθεί πολύ απλά. Φοράει ένα λευκό μπλουζάκι και ένα σκούρο μπλέ τζίν. Τα μαλλιά της είναι μελί και πέφτουν ανάλαφρα στο σώμα της. Χαμογελάει πλατιά. "Λυπάμαι που θα το κάνω αυτό" σκέφτομαι. Αυτή με κοιτάζει και εγώ την πλησιάζω. Την αρπάζω απο την μέση της και την ρίχνω κάτω. Της κλείνω το στόμα και λέω: <<Που ειναι το αυτοκίνητο σου;>> Αυτή τρέμει ολόκληρη. Βγάζω το χέρι μου απο το στόμα της προκειμένου να μιλήσει. Αυτή δεν μιλάει. Με φοβάται;

<<Κρίστειν θα το χειριστώ εγώ.>> λεει ο Κάρτερ. Σηκώνομαι απο πάνω της. Αυτή ειναι πεσμένη κάτω. Ο Κάρτερ έρχετε προς το μέρος της και της δίνει το χερι του ώστε να μπορέσει να σηκωθεί απο κάτω.

<<Ευχαριστώ.>> Λέει εκείνη.

<<Πάντα για μια κυρία. Ειμαι ο Κάρτερ παρεπιπτόντος.>> Λέει και τον κοιτάζω με περιέργεια.

<<Εγώ η Άρια.>> Λέει αυτή και του χαμογελάει.

<<Ένα πανέμορφο όνομα για ένα πανέμορφο κορίτσι.>> Σχολιάζει αυτός και εγώ σκάω στα γέλια. Τι υποκριτής. Νομίζει οτι έτσι θα κάνει δουλειά;

<<Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για την άγρια συμπεριφορά της βοηθού μου. Είναι καινούργια σε αυτό.>> Προσθέτει. Μου έρχεται να του σπάσω την μούρη.

<<Δεν πειράζει.>> Λεει αυτή και παίζει νευρικά με μια τούφα απο τα μαλλιά της.

<<Δεν ήθελα να στο πώ αυτό αλλά χρειαζόμαστε ένα αυτοκίνητο οποσδήποτε.>> Λέει ο Κάρτερ και της κλείνει το μάτι.

<<Έχω εγώ.Θα σας πάω όπου θέλετε.>> Λέει η Άρια και προχωράει προς το αυτοκίνητο.