Κεφάλαιο 18

32 4 0
                                    

Νιώθω πως το σώμα μου είναι άψυχο καθώς με σέρνουν οι φρουροί και εγώ δεν αντιστέκομαι όπως συνήθως. Μπορεί να εχω κλειστά μάτια αλλα δεν έχω χάσει ακόμη τις αισθήσεις μου. Σταματάνε να με σέρνουν και με πετάνε μέσα σε μια φυλακή, μου βγάζουν το πανί που μου κάλυπτε τα μάτια και με αναγκάζουν να κάτσω πάνω σε μια ξύλινη καρέκλα στην οποία με δένουν. Τι πρωτότυπο.

<<Τι θέλετε;>> Ρωτάω αδιάφορα.

Αντί για απάντηση μου ρίχνει ο ένας απο τους φρουρούς ένα χαστούκι. Πονάει αρκετά.

<<Για δες η περίφημη Κρίστειν δεν είναι οσο δυνατή λένε πως είναι..>> Λέει ο ένας φρουρός στον άλλον.

<<Για δες οι φρουροί του Μπλείκ ειναι τοσο αξιολύπητοι οσο πίστευα πως θα είναι>> Σχολιάζω με το ίδιο ύφος που είχε ο φρουρός και γελάω ειρωνικά.

Οι φρουροί με χτυπάνε με δύναμη στο στομάχι και με χαστουκίζουν. Ύστερα μου ρίχνουν παγωμένο νερό. Τρέμω απο το κρύο. "Κρίστειν πρέπει να φανείς δυνατή" λέω στον εαυτό μου.

Συνεχίζουν να με χτυπάνε. Βήχω και αναπνέω γρήγορα.

<<Είσαι αξιολύπητη.>> Λέει ο ένας και εγώ τον κοιτάζω.

<<Ο μόνος αξιολύπητος εδώ μέσα είσαι εσύ.>> Λέω και νιώθω τα αίματα να στάζουν απο πάνω μου.

<<Έχεις τα χάλια σου. Άλλη μια μπουνιά ή άλλο ένα χαστούκι να σου ρίξουμε θα πεθάνεις.>> Λέει ο φρουρός και εγώ ξεφυσάω. Ίσως έχει δίκιο αλλα δεν θα το παραδεχτώ.

<<Δοκίμασε με.>> Λέω αντί να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.

<<ΑΡΚΕΤΆ!>> Ακούγεται απο το βάθος μια δυνατή φωνή. Ξέρω σε ποιόν ανήκει. "Μην κοιτάξεις Κρίστειν. Μην κοιτάξεις" λέει η φωνή μέσα στο κεφάλι μου. Κάνω ακριβώς το αντίθετο. Κοιτάζω κατάματα τον άνθρωπο που μίλησε. Η καρδιά μου σφίγγεται και δεν νιώθω τοσο σίγουρη για τον εαυτό μου.

<<Πάλι μαζί.>> Λέει ειρωνικά ο άνθρωπος που αντικρίζω τόση ώρα.

<<Μπλέικ;>> Ρωτάω με μίσος και αηδία.

<<Κρίστειν βλέπω γύρισες πίσω. Μετά απο τόσο καιρό σε έχω μπροστά μου. Λοιπόν που είναι οι υπόλοιποι φίλοι σου;>> Λέει και μου χαμογελάει αχνά και σατανικά ταυτόχρονα.

<<Ήρθα για να σε αποτελειώσω.>>Λέω θαρραλέα και τον ακούω να γελάει. Το ίδιο και οι φρουροί.

<<Πάντα ξεχνάς ποιός είναι στην πλεονεκτική θέση αλλά δεν πειράζει για αυτο ειμαι εδώ για να σου υπενθιμίζω. Κάντε την να μιλήσει αν δεν τα καταφέρεται θα το κάνω εγώ. Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε.>> Λέει ο Μπλέικ και με κοιτάζει υποτιμητικά.


ΚρίστεινOnde histórias criam vida. Descubra agora