Κρίστειν

Κεφάλαιο 11

Πόνεσε αρκετά το χαστούκι. Ένιωθα οξύ πόνο στο μάγουλο μου.

<< Άκουσε με αλλιώς θα φας και άλλο χαστούκι.>> Είπε εκνευρισμένος

<<Μμμμμ>>προσπαθούσα μάταια να αρθρώσω λέξεις αλλά διακόπτονταν απο το χέρι του

<<Μην το αναφέρεις σε κανέναν για το δωμάτιο ούτε στον Ντέιβιντ αλλιώς σου ορκίζομαι θα πραγματοποιήσω τον χειρότερο σου εφιάλτη>>

Φαινόμουν αδύναμη και χαζή. Μπορούσε άνετα να με σκοτώσει. Έβγαλε το χέρι του που μου έκλεινε το στόμα.

<<Ο Ντέιβιντ διαβάζει μυαλά>> λέω αμέσως

<< Γι'αυτό θα φροντίσεις να μην το σκέφτεσαι αυτό που είδες.. άμα το μάθει Κρίστειν θα σε κλειδώσω μέσα στο δωμάτιο και θα φροντίσω να πεθάνεις εκεί αργά και βασανιστικά. Κατανοητό;>>λέει

<<Οχι>> απαντάω και με αφήνει. Πάω να φύγω και σε χρόνο μηδέν με μεταφέρει σε άλλο μέρος κοντά στις σκηνές. Τι; Πως το έκανε αυτό;;

<< Τι έκανε;>> Απαντάει ο Ντέιβιντ απο το πουθενά

<< Ε-εγω Α-Αυτός. Γεια>> λέω ξαφνιασμένη αλλά και ικανοποιημένη που ήρθε

<< Της έδειξα την υπερδύναμη μου>> λέει ο Μπλέικ και ο Ντέιβιντ γελά

<< Χαλάρωσε Κρίστειν τουλάχιστον δεν διαβάζει το μυαλό σου>> λέει και με ακουμπά στον ώμο

Τρέμω ολόκληρη με αυτή την πρόταση.

<<Τρέχω και γενικά μπορώ και κουνιέμαι παρά πολύ γρήγορα>> λέει ο Μπλέικ χαλαρά.. θα με σκοτώσει...θα με σκοτώσει...

<< Ποιός θα σε σκοτώσει;>> Ρωτάει ο Ντέιβιντ

<< Είδα ένα άσχημο όνειρο πως ήθελε να με σκοτώσει ο Μπλέικ>> λέω και γελάω ψεύτικα

<< Χαχα.. μάλιστα λοιπόν Κρίστειν μην αργείς θέλω να σου δείξω κάποιες πολεμικές κινήσεις για να μάθεις να αμύνεσε εφόσον αύριο θα πάμε στο εργαστήριο για να διασώσουμε όσους απέμειναν.>>

<< Θα της δείξω εγώ μην στεναχωριέσαι>> λέει ο Μπλέικ και με κοιτάζει με ένα θανάσιμο βλέμμα.

<< Γιατί όχι ο Ντέιβιντ;>> Ρωτάω

<<Έχει δουλειές>> λέει ο Μπλέικ και με κοιτάζει επίμονα

<<Εντάξει πάω>> λέει ο Ντέιβιντ και φεύγει

Όχι.. όχι.. όχι.. όχι

<< Σε προειδοποιώ μια τελευταία φορά.. βούλωσε το>>