<< Κρίστειν;;>> Ακούω μια γνωστή φωνή αλλά δεν απαντάω
<< Κρίστειν σε παρακαλώ ξύπνα>> η ίδια φωνή λέει. Δεν μιλάω είμαι ακίνητη. Νιώθω ένα χέρι να με ακουμπάει
<< Τι;; Ποιος; Φυγεε>> φωνάζω και ακούγομαι σαν τρελή
<< Εγώ είμαι ο Ντέιβιντ..>> λέει απαλά
<< Αι στο διάολο με τρόμαξες>> λέω απότομα
<< Ξέρεις που είμαστε έτσι;>> Με ρωτάει
<<Στο δάσος.. κοιμόμουν και με ξύπνησες>> λέω
<< Κρίστειν κοίτα γύρω σου>> λέει και τώρα θυμάμαι που είμαστε
Είμαστε κλεισμένοι σε φυλακές αλλά αυτή την φορά ο καθένας σε διαφορετικές. Μπορούμε ο ένας να αγγίξουμε τον άλλο διότι είναι κολλητά τα κελιά μας.
<<Πόσο καιρό είμαι λυποθημη;>> Ρωτάω σοκαρισμένη
<<Εε 3 ώρες μονο>> λέει χαλαρά
<<Τι;; 3 ώρες; Τι έχασα;>> Ρωτάω με περιέργεια
<< Το γεγονός ότι η φίλη σου η Μπέλλα θέλει να σε σκοτώσει>> λέει και ξεφυσάει
<< Είσαι καλά;>> Ρωτάω γλυκά σαν μια μητέρα που ρωτάει για το παιδί της.
<< Ν-ναι>> λέει ξέπνοος
<< Μην μου λες ψέματα.. Τι σου έκανε;>> ανακοινώνω με εκνευρισμό
<< Αχου η Κρίστειν έχει καρδιά.. θα ήμουν καλύτερα αμα ήσουν δίπλα μου>> λέει με μία ελκυστική φωνή . Φλερτάρει μαζί μου; Ειδικά σε μια τέτοια περίπτωση;
<< Θα είναι δίπλα σου όταν είναι νεκρή>> ακούω την Μπέλλα να σχολιάζει απο το πουθενά
<< Άστον να φύγει.. Εγώ φταίω όχι αυτός!>> Λέω αποφασιστικά
<< Δεν θα έχει πλάκα έτσι.. και αα γλύκα είναι δικός μου>> λέει και μου κλείνει το μάτι. Αυτη η-η ...
<< Λοιπόν τα λέμε αργότερα>> λέει και φεύγει. Δεν έχει ζωή; Έλεος.
<<Ζηλεύεις;>> Ρωτάει ο Ντέιβιντ
<< Θα ήθελες... Λοιπόν πρέπει να βρούμε σχέδιο απόδρασης>> λέω και αυτός γελά
<< Άκου...θα κάνεις υπομονή και εγώ θα παίξω με τα συναισθήματα της Μπέλλας θα την κάνω να με ερωτευτεί και μετά όλα είναι πανεύκολα>>
<< Ωραία..>> λέω και πέφτω για ύπνο
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
