<<Λοιπόν αφού το πας έτσι έχω μια άλλη ιδέα για να μιλήσεις>> λέει και εγώ τον κοιτάζω
<<Μπα! Για δες σκέφτεται κιόλας..>> λέω και γελάω
<<Φερε τον μέσα>> φωνάζει ο Μπλέικ
Τι να φέρει; Πάνε καλά; Αχχ θεε μου..
Με το που ανοίγει η πόρτα η καρδιά μου ραγίζει. Το σοκ είναι τόσο μεγάλο. Έχει τυλιχτεί στο σώμα μου η ταραχή και ο φόβος.
<< Πες γεια στον Άλεξ>> λέει ο Μπλέικ και μου έρχεται να ξεράσω.
<<Αυτός δεν είναι ο Άλεξ>> λέω απότομα
<<Είναι απλός χρειάστηκε κάποιες διαδικασίες τώρα είναι εντάξει ομως..>> λέει και γελά
Ο "Άλεξ" είναι παραμορφωμένος. Γεμάτος μελανιές και γρατσουνιές. Στάζουν αίματα από πάνω του. Φαίνεται πως πονάει.
<<Α-αλεξ;>> Ρωτάω φοβισμένη
Με το που τα μάτια του με αντικρίζουν ουρλιάζω. Είναι κόκκινα.
<< Τι του έκανες;>> Ρωτάω πληγωμένη τον Μπλέικ
<<Είναι ένα απο τα μολυσμένα τέρατα>> λέει απαλά
<< Βλάκα>> σχολιάζω μην ξέροντας τι να πώ
<<Τώρα θα μιλήσεις ή θα αφήσω τον Άλεξ να σε φάει>> λέει αλλά δεν μιλάω.
<<Τι γνωρίζεις για το μέρος αυτό;>>
<<Τίποτα>>
<<Άλεξ.. φάε>> διατάζει ο Μπλέικ και ο Άλεξ αμέσως έρχεται προς στο μέρος μου.
<<Μην το κάνεις είμαι η Κρίστειν>> λέω γλυκά
Αγνοεί ότι είπα και αρχίζει να δαγκώνει το χέρι μου μέχρι να βγάλει αίμα.
<<Θα μιλήσω>> λέω ξέπνοη
<<Α πολύ ωραία πάρτε τον Άλεξ>>λέει ο Μπλέικ και ακούω τις κραυγές του Άλεξ.
<<Όχι! όχι! Θέλω να μάθω τι έπαθε.. δεν είχε πε-π-πεθάνει;>>ρωτάω μην μπορώντας να προφέρω τις λέξεις
<<Όχι.. ποτέ δεν τον σκότωσα.>> λέει ο Μπλέικ
<<Δεν καταλαβαίνω>> λέω μπερδεμένη. Τι δουλειά έχει ο Μπλέικ εδώ; Δεν μας βοήθαγε;
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...