Κρίστειν

Κεφάλαιο 12

<<Είμαι στον παράδεισο;>> Ρωτάω ανακοινώνοντας την ερώτηση που με απασχολούσε.

<<Ένα ευχαριστώ θα ήταν προτιμότερο.>> Ακούγεται μια γνωστή φωνή.

<<Ντέιβιντ;>> Λέω γεμάτη χαρά. Αγκαλιάζω το άτομο που μίλαγε. Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω τον Κάρτερ. Βγάζω αμέσως τα χέρια μου από πάνω του ντροπιασμένη. Υπέροχα απλά υπέροχα.

<<Ποιός είναι ο Ντέιβιντ;>> Ρωτάει ο Κάρτερ και με πλησιάζει.

<<Να μην σε νοιάζει.>> Λέω απότομα και βλέπω την έκφραση του να αλλάζει. Να σκληραίνει.

<<Σου έσωσα την ζωή το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να μου πεις ποιος είναι ο Ντ-

Τα λόγια του Κάρτερ διακόπτονται από μια γυναικεία φωνή.

<<ΣΚΆΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ. Πρέπει να βιαστούμε. Έχουμε τουλάχιστον τρεις μέρες εδώ που δεν κάνουμε τίποτα. Ο Μπλέικ όσο πιο πολύ αργούμε τόσο πιο πολύ δύναμη παίρνει. Θα ακολουθήσετε το σχέδιο μου αλλιώς χαθείτε από μπροστά μου. Πάμε να βρούμε αυτοκίνητο.>> Λέει η Σόνια και έχουμε μείνει και οι δύο με ανοιχτό το στόμα. Από πού ήρθε; Που ήταν όλο αυτό τον καιρό; Γιατί δεν με βοήθησε; Θέλω να την ρωτήσω τόσα πολλά πράγματα αλλά ξέρω πως δεν έχω χρόνο.

<<Κουνηθείτε>> φωνάζει και εγώ και ο Κάρτερ την ακολουθούμε. Βγαίνουμε προς τα έξω και εκεί βλέπουμε την Τζέσικα.

<<Τζέσικα.. τι κάνεις;>> Λέω και προσπαθώ να φανώ χαρούμενη. Αυτή με κοιτάζει. Τα μάτια της δεν έχουν κανένα συναίσθημα. Αγνοεί την ερώτηση μου τελείως και στρέφει αλλού το βλέμμα της.

<<Κάρτερ και Κρίστειν εσείς θα πάτε να κλέψετε το αυτοκίνητο και εμείς να συγκεντρώσουμε προμήθειες.>> Λέει η Σόνια.

<<Αποκλείεται.>> Λέω αμέσως. Δεν υπάρχει περίπτωση να είμαι με αυτό το τέρας ομάδα. Τον συχαίνομαι.

<<Που θα πάμε ακριβώς;>>ρωτάει ο Κάρτερ.

<<Έχω σχεδιάσει χάρτη. Θα σας τον δώσω.>> Λέει και τον δίνει στον Κάρτερ.

<<Εμείς ξεκινάμε.>> Προσθέτει και φεύγει μαζί με την Τζέσικα.

<<Φέρε μου τον χάρτη.>> Λέω και ο Κάρτερ γελάει.

<<Το έδωσε σε εμένα.>> Λέει αποφασιστικά.

<<Τον χάρτη.>> Λέω ξανά. Τα μάτια μου καρφώνονται στα δικά του.

<<Μου τον έδωσε γιατί είμαι πιο ικανός.>> Λέει αυτός και εγώ βράζω από τον θυμό μου.

<<Σου τον έδωσε διότι φοβόταν πως θα χαθείς αλλιώς.>> Σχολιάζω και αρχίζω να προχωράω.