Κεφάλαιο 12

54 6 0
                                    

Απίστευτο ή όχι ο Μπλέικ μου έδειξε κάποιες πολεμικές κινήσεις ( όχι ότι δεν ήξερα ήδη) Μου φάνηκε υπερβολικά περίεργο εννοώ απο την μια με απειλεί και με ρίχνει κάτω και απο την άλλη μου μαθαίνει πολεμικές κινήσεις;

<< Ο μόνος λόγος που σε βοηθάω είναι για να μην πεθάνεις και στεναχωρηθει ο Ντέιβιντ>> λέει σκληρά

<<Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου...>> Λέω απότομα

<< Χωρίς εμένα δεν έχεις ελπίδες μικρούλα Κρίστειν>> λέει και με κοιτάζει υποτιμητικά. Τον κοιτάζω και τον χτυπάω με δύναμη στο πρόσωπο ύστερα στο καλάμι και τον ρίχνω κάτω. Έχει αλλοιωθεί ελάχιστα η αναπνοή του αλλά σύντομα ξανα παίρνει τους κανονικούς της ρυθμούς. Πέφτω πάνω του. Ακινητοποιώ το σώμα του. Είμαι απο πάνω του. Έχω τον έλεγχο.

<<Μην μου ξαναμιλήσεις ποτέ έτσι!>>λέω και τον κοιτάζω

<< Άμα θέλω σε φέρνω στην θέση μου σε λίγα δευτερόλεπτα ή ξέχασες την δύναμη μου;>>

<<Πφφ φοβήθηκα τώρα>> λέω ειρωνικά

<< Αφού με προκαλείς..>> λέει και σε δευτερόλεπτα με φέρνει στην θέση που τον είχα εγώ.

<<Τι έγινε τώρα Κρίστειν;>> Λέει ειρωνικά

<< Τίποτα Μπλέικ>> λέω με την ίδια ειρωνεία. Τον κλοτσάω και αρχίζουμε να πλακωνόμαστε στο ξύλο.

<< Σταμάτα Κρίστειν>> λέει ο Μπλέικ

<< Όχι άμα δεν σταματήσεις να με προκαλείς>> λέω θυμωμένη.

Γενικά πέρασε αρκετή ώρα έτσι. Να βριζόμαστε και να χτυπιόμαστε. Άκουσα μια φωνή και ήξερα πολύ καλά τι σήμαινε. Ήμουν έτοιμη για αυτό; Όχι. Φοβόμουν; Ναι, πάρα πολύ

ΚρίστεινOnde histórias criam vida. Descubra agora