Το πρώτο πράγμα που αντικρίζω με κάνει να θέλω να ξεράσω. Είναι πολλά πτώματα. Μικρά παιδιά, ενήλικες και και.... Ο αδελφός μου και η Άρια. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Βλέποντας όλα αυτά τα πτώματα χάνω την ελάχιστη ψυχραιμία που είχα. Θυμός με περικλύει. Σίγουρα η παλιά Κρίστειν έχει πεθάνει αλλά όχι το πάθος της για εκδίκηση. Θέλω να αποτελειώσω τον Μπλέικ. Να τον δώ νεκρό στο πάτωμα. Να προσπαθεί να ανασάνει αλλά να μην μπορεί. Να δώ την ζωή να φεύγει από μέσα του. Μου πήρε τα πάντα μέχρι και την Άρια και ίσως και τον Κάρτερ. Δεν έχω κανέναν. Μόνο τον εαυτό μου. Σταματάω να τρέχω. Δεν με κυνηγάει πλέον αλλά εγώ τον κυνηγάω. Έτσι και αλλιώς εγώ είμαι ο κακός της ιστορίας μου. Εγώ τα ξεκίνησα όλα και εγώ θα τα τελειώσω. Σου έρχομαι Μπλέικ.
Προχωράω γρήγορα και κατευθύνομαι στο αρχικό δωμάτιο που με είχε ο Μπλέικ.<<ΜΠΛΈΙΚ ΌΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΑΥΤΉ Η ΤΡΈΛΑ ΤΕΛΕΊΩΣΕ!>> Ουρλιάζω και οι φλέβες μου πετάγονται στο σώμα μου.
<<Αχ μικρή μου ακόμα δεν άρχισε αυτή η τρέλα.>> Λέει και γελάει. Κοιτάζω από πίσω μου και η καρδιά μου σφίγγεται. Έχει τον Κάρτερ δεμένο σε μια καρέκλα και δίπλα του την Τζέσικα. Τι γίνεται;
<<Βλέπω επισκέπτηκες το δωμάτιο με τα πτώματα.>> Λέει και τον κοιτάζω με φόβο. Πως το ξέρει;
<<Πως το ξέρεις;>> Ρωτάω και τον κοιτάζω κατάματα.
<<Σου έχω πει μπορεί να το παίζεις θαρραλέα και αυτά αλλά δεν είσαι. Πραγματικά νόμιζες ότι δεν μπορούσα να σε πιάσω; Αν θυμάσαι τρέχω πολύ γρήγορα λόγω της ικανότητας μου.>> Λέει και βήχω. Το είχα ξεχάσει τελείως.
<<Γιατί δεν το έκανες λοιπόν;>> Ρωτάω εξαγριωμένη.
<<Γιατί τί πλάκα θα είχε έτσι; Ήθελα να δεις πόσο ανίκανη είσαι μπροστά μου. Έχω κάμερες και φρουρούς παντού γλυκιά μου. >> λέει και χαμογελάει.
<<Νομίζεις πως σε όλα είσαι τέλειος.. αλλά ξέρεις κάτι είσαι αξιολύπητος και θα πεθάνεις στο έλεος σου.>> Λέω και νιώθω τα συναισθήματα μου να με πνίγουν. Αυτός δεν παύει να χαμογελάει.
<<Τουλάχιστον εγώ είμαι πιο συμπαθής. Η φίλη σου η Τζέσικα είναι μαζί μου. Σε πρόδωσε. Τι λυπηρό εε;>> Σχολιάζει και το στομάχι μου ανακατεύετε. Θέλω να ουρλιάξω και να κλάψω.
ESTÁS LEYENDO
Κρίστειν
Ciencia Ficción> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...