Καλά καλά δεν πρόλαβα να φτάσω κοντά στο εργαστήρι και με κινηγάει ένας μολυσμένος άνθρωπος. Αρχίζω να τρέχω σαν να μην υπάρχει αύριο. Βασικά άμα με πιάσει δεν θα υπάρξει αύριο για εμένα. Είναι αρκετά γρήγορος. Τι θέλει από εμένα.
<<Φύγε μολυσμένε άνθρωπε!>> Φωνάζω και σταματάω να τρέχω ξέπνοη. Άμα είναι ας με φάει αν μπορεί. Σταματάει και αυτός.
<< Πρέπει να φύγεις.>> Λέει και σταματάω έτσι όπως είμαι.
Τι; Μάλιστα τώρα ακούω φωνές..
<<Φύγε>> ξανά λέει. Αυτή την φορά με πλησιάζει.
<<ποιός είσαι;>>ρωτάω γεμάτη περιέργεια.
<<Φύγε!! Κρίστειν πρέπει να φύγεις..>> λέει και μένω ακίνητη. Πως ξέρει το όνομα μου; Πλησιάζω τον άνθρωπο και βλέπω πως είναι γυναίκα. Την αναγνωρίζω αμέσως.
<<Τζέσικα;>> Ρωτάω γεμάτη χαρά και απορία. Γιατί είναι πασαλημενη με αίματα;
<<Ξανα συναντιόμαστε αλλά αυτή την φορά δεν πας να με πνίξεις.>> Λέει και την κοιτάζω. Την πρώτη φορά που την γνώρισα ήθελα να την σκοτώσω αλλά είναι δικαιολογημένο καθώς δεν την ήξερα καθόλου.
<<Γιατί μου λες να φύγω;>> Ρωτάω αγνοώντας το σχόλιο της.
<<Γιατί είναι επικίνδυνα εδώ έξω. Ο Μπλέικ έχει μεγαλύτερο στρατό απο ότι πιστεύεις Κρίστειν. Θέλει να σε σκοτώσει.>> Λέει και με κοιτάζει.
<<Που το ξέρεις;>> Ρωτάω με περιέργεια.
<<Βλέπω οράματα που μου φανερώνουν την αλήθεια.>> Λέει και σκάω στα γέλια. Αα ναι είχα ξεχάσει την φοβερή της ικανότητα.
<<Και τι να κάνω εγώ;>> Ρωτάω ειρωνικά.
<<Θες στρατό.>> Λέει με σοβαρότητα.
<<Λοιπόν θες να είσαι το πρώτο μέλος του στρατού μου;>> Ρωτάω και αυτή χαμογελάει.
<<Ναι!>> Λέει ενθουσιασμένη.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Κρίστειν
Bilim Kurgu> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
