Είμαι ακόμα ξαπλωμένη στα χώματα. Πολύ αδύναμη και κουρασμένη για να κάνω την παραμικρή κίνηση.
<< Πώς βρέθηκες εδώ;>> Ρωτάει προβληματισμένη
<< Εσύ πως με βρήκες;>> Ρωτάω αγνοώντας την ερώτηση της.
<< Πραγματικά δεν ξέρεις να σέβεσαι..>> λέει ενοχλημένη
Σηκώνομαι με δυσκολία και της αρπάζω με βία το κεφάλι. Της κάνω κεφαλοκλείδωμα και την ρωτάω με άγριο τόνο:<< πως με βρήκες;>> Αυτή με κοιτάζει ελαφρώς φοβισμένη
<< Φώναζες στον ύπνο σου και ήρθα να δω άμα είσαι καλά.. Ξέρεις εδώ μένω.. λίγο πιο κάτω>> λέει απαλά
<< Μου κάνεις πλάκα; Εγω δεν βλέπω κανένα σπίτι εδώ κοντά και τι έλεγα στον ύπνο μου;>>φωνάζω
<< Θα στο δείξω το σπίτι και φώναζες προσπάθησα να σε σώσω αλλά δεν τα κατάφερα και κάτι για έναν Άλεξ>> λέει ανυσηχημένη. Σταματάω την λαβή που της είχα κανει ( το κεφαλοκλείδωμα) και αυτή είναι έτοιμη να πέσει κάτω. Κοκκινίζουν τα μάγουλα μου οταν συνειδητοποιώ πόσο ρεζίλι είχα γίνει. Την πιάνω απότομα απο την μέση
<< Μην το πεις σε κανέναν..>> λέω με μυστικιστικό τόνο. Είχα χάσει τα λογικά μου; Βλέπω έναν άνθρωπο να τρέχει προς το μέρος μου... Χριστέ μου!
ESTÁS LEYENDO
Κρίστειν
Ciencia Ficción> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...