Κεφάλαιο 28

68 7 0
                                    

Είχα δώσει ήδη το κλειδί στον Άλεξ έτσι είχα κάνει την απόφαση μου. Θα τον εμπιστεύομουν. Ένα πράγμα δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έπρεπε να αφήσουμε κάποιον πίσω ; Γιατί έπρεπε να εμπιστευτώ μόνο ένα άτομο; Ήταν ξημερώματα. Δεν είχα κλείσει μάτι. Το μυαλό μου με βασάνιζε.

Άκουσα ενα επιφώνημα.

<<Εε Κρίστειν έλα εδώ..>> λέει χαμηλόφωνα η Μπέλλα

<<Ένα άτομο θα πρέπει να μείνει πίσω γιατί η έξοδος χωράει μονο 2 άτομα>>

<< Τι εννοείς;>>

<< Η πόρτα έχει έναν μηχανισμό που μετράει πόσες φορές μπαίνει ή βγαίνει ενα άτομο. Κανονικά μόνο ένα άτομο μπορεί να περάσει με σκοπό να ξαναμπεί μέσα. Τώρα θα μπούμε δύο άτομα διότι δεν θα γυρίσουμε πίσω...>>λέει απαλά

<< Γιατί δεν χωράνε και άλλα άτομα;>> Ρωτάω μπερδεμένη

<< Διότι αν μπουν περισσότερα άτομα τότε ο συναγερμός χτυπάει και έρχονται οι φυλακές και μετά έχεις τραγικό τέλος>>λέει η Μπέλλα.

<< Που το ξέρεις;>>ρωτάω αδιάκριτα

<< Γιατί πρίν απο εσένα υπήρχε άλλο άτομο εδώ..που το δοκίμασε μαζί μας.. και αυτή την σκότωσαν και εμάς μας βασάνισαν..>> λέει στεναχωρημένη

<< Ποιό άτομο;>>

<< Η Ρόζα..>> απαντά ψυχρά

Χριστέ μου! Αυτή την ήξερα ήταν η κοπέλα που μου είχε δώσει το χαρτί και το μολύβι.. Η κοπέλα που ήθελε να με βοηθήσει..

<< Λοιπόν με ποιόν θα πας;>> Ρωτάει ο Άλεξ αδιάφορα

<<Με εσένα>> λέω και τον κοιτάζω. Άκουσα την συμβουλή του αδελφού μου,μου είχε πει να  εμπιστευτώ τον Άλεξ..

ΚρίστεινKde žijí příběhy. Začni objevovat