Είμαστε και οι δύο κολλητά στην πόρτα. Προσπαθούμε να αναπνέουμε ελάχιστα. Ποιός χτυπάει την πόρτα; Και γιατι;
Η πόρτα συνεχίζει να χτυπάει.
<<Πάω να το τσεκάρω>> ψυθηρίζω στην Τζέσικα η οποία τρέμει απο τον φόβο της.
<<Μην>> λέει απότομα. Κοιτάζω απο το παράθυρο και τα μάτια μου συναντιούνται με ένα ζευγάρι κόκκινων ματιών. Πέφτω κάτω αμέσως. Οι μεταλλαγμένοι ήρθαν.
<<Γιατι δεν μου το είπες;>> λέω στην Τζέσικα η οποία προσπαθεί να μείνει ήρεμη.
<<Γιατι δεν ήξερα πως θα συμβεί αυτό. Ήξερα απλα πως θα γίνει κάτι κακό.>>
<<Μάλιστα>> Σχολιάζω απογοητευμένη.
<<Λοιπόν κρύψου παω να κανονίσω το μεταλλαγμένο>> Λέω και με κοιτάζει. Γνέφει καταφατικά. Πρέπει να φοβάτε πολύ για να συμφωνεί μαζί μου. Και εγώ φοβάμε αλλά κάποιος απο εμάς πρέπει να φανεί δυνατός και να μας σώσει. Ανοίγω την πόρτα και ετοιμάζομαι για μάχη. Ένας μεταλλαγμένος άνθρωπος μπαίνει μέσα στο σπίτι. Αρχίζει να με κυνηγάει. Παίρνω το όπλο μου και τον σημαδεύω. Ύστερα του ρίχνω. Δεν παθαίνει τίποτα. Πως γίνεται αυτό; Κανονικά πέθαιναν με την πρώτη. Του ρίχνω ξανά και ξανά. Μόνο τον καθυστερεί. Τίποτα άλλο. Ωρμάει πάνω μου και τον κλοτσάω με όλη μου την δύναμη. Είναι πάλι μια χαρά. Με χαστουκίζει και μου ρίχνει μπουνιές. Φτύνω αίμα αλλά δεν τα παρατάω. Με δαγκώνει στο μπράτσο. Τον σπρώχνω μακριά μου και αρχίζω να τρέχω. Μάλλον δεν μπορούσα να τα βάλω μαζί του. Ακούω θόρυβο απο την πόρτα. Και άλλο τέρας; Μπαίνει ξαφνικά μέσα μια κοπέλα και πιάνει το κεφάλι του μεταλαγμένου ανθρώπου και στην κυριολεξία το ξεριζώνει. Την κοιτάζω με περιέργεια και χαρά ταυτόχρονα. Μας έσωσε.
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
