<< Έρχεσαι συχνά εδώ;>> Λέω προσπαθόντας να φανώ ελκυστική.
Αυτός γελά όπως και ο Άλεξ.
<<Εδώ δουλεύω και προς ενημέρωση σου δεν πετυχαίνουν σε εμένα αυτά! Δεν φαίνεσαι ελκυστική..>> Λέει επιθετικά.
Σχέδιο δύο ψυθηρίζω στον εαυτό μου.
<<Μμμ.. δεν προσπαθούσα να φανώ ελκυστική είναι φυσικό χαρακτηριστικό μου..>> λέω αφθόρμητα.
<< Πρόσεξε μικρή μου γιατί πας γυρεύοντας να σε σκοτώσω..>> λέει αυτός.
<< Στοίχημα ούτε αυτό δεν μπορείς να κάνεις..>> λέω γεμάτη σαρκασμό
Με πλησιάζει. Τώρα είναι έξω από το κελί μου. Ετοιμάζεται να με χτυπήσει. Τον κλοτσάω με δύναμη και βάζω τα χέρια μου στον λαιμό του. Τα πιέζω ώστε να του αλλοιώσω την αναπνοή. Τον κοιτάζω και λέω :<< Το κλειδί άμα θες την ζωή σου>> Αυτός μου δίνει το κλειδί και τον αφήνω να πέσει κάτω. Βλέπω το σώμα του να ακουμπάει σχεδόν άψυχα το πάτωμα. Αναπνέει απεγνωσμένα,μου θυμίζει όταν με βασάνιζαν εμένα (όχι..δεν είμαι κακός άνθρωπος). Έκανα ό,τι έπρεπε για να αποδράσω. Πλησιάζω τον Άλεξ και του λέω: <<εγώ δεν είμαι όποια και όποια για να προσελκύω άλλους..>>
Γελά και με κοιτάζει ξαφνιασμένος.<< Δεν το εννοούσα έτσι.. δεν θέλω να πάθεις τίποτα απλά.. Αν και χωρίς να θέλεις το κάνεις>>
<< Τώρα ξέρεις πως δεν θα πάθω τίποτα και σκάσε>> λέω και του δίνω το κλειδί.
Η Μπέλλα απλά μας κοιτάζει. Το βλέμμα της είναι πολύ έντονο και τρομαχτικό. Νιώθω να καίει το δέρμα μου. Γιατί; Είναι λες και θέλει να μου πει κάτι.
<< Όλα καλά Μπέλλα;>> Ρωτάω αθώα
Κουνάει το κεφάλι της ως ένδειξη άρνησης.
Νιώθω το σώμα μου να τρέμει δεν ξέρω ποιόν να εμπιστευτώ πια. Ο Άλεξ μου λέει να αποφύγω την Μπέλλα και η Μπέλλα τον Άλεξ..... Κάτι δεν πήγαινε καλά
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
