<< Ήρθα διακοπές>> απάντησα ειρωνικά και γέλασα.
<< Αα τέλεια στο καλύτερο μέρος ήρθες!>> Είπε αυτός και εγώ γέλασα.
Τον κοίταξα και έπαθα σοκ. Τα μεγάλα μάτια του ξεχώριζαν. Το καφέ μαλλί του ήταν στην τέλεια απόχρωση: σκούρο και ανέμελο. Ήταν γυμνασμένος (και εγώ ήμουν αλλά οι δικοί του μυς ήταν πολύ μεγαλύτεροι) Το βλέμμα μου είχε καρφωθεί πάνω του. Δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί τόσο όμορφο άνθρωπο εδώ και πολύ καιρό. Το σταρένιο του δέρμα , τα υπέροχα ζυγωματικά του, τα ροζέ χείλη του... Ήταν εξωπραγματικός. Ήλπιζα να με προσέξει και εμένα. Ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο άσχημα για την εμφάνιση μου. Τα μαλλιά μου έπεφταν άσχημα στην πλάτη μου. Τα μάτια μου ήταν κουρασμένα και φόραγα αυτό το άθλιο λευκό νυχτικό.
Με κοίταξε και αυτός. Με το που έπεσε το βλέμμα του πάνω μου στο μυαλό μου επαναλαμβανόταν η πρόταση: "είσαι άσχημη".
<< Όταν σταματήσετε να κοιτάζεστε θα μου πεις Άλεξ τι κάνει αυτή εδώ;>> Είπε μια κοπέλα που ορκίζομαι με κοίταζε σαν να ήθελε να με σκοτώσει.
<< Με έφερε ο Τζέικ εδώ>> είπα πριν μιλήσει ο Άλεξ
<< Χριστέ μου! Δεν αντέχω άλλο συγκάτοικο>> είπε αυτή στον Άλεξ λες και δεν ήμουν μπροστά.
<<Θα την βολέψω κάπου μην αγχώνεσαι..>>
<<Το ελπίζω>> είπε με σκληρή φωνή
<< Επίτηδες ήρθα εδώ>> ειπα και με κοίταξαν και οι δύο επίμονα. Η ματιά τους είχε μίσος; Αηδία; Χαρά; Απορία; Δεν μπορούσα να διακρίνω
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
