Βλέπουμε την Μπέλλα μπροστά μας. Τι θέλει εδώ;
<<Τι θες; Να καυχηθείς πως νικήσατε; Εε;>> Λέω επιθετικά
<<Να βοηθήσω>> λέει απαλά
<< Ξέχνα το>> σχολιάζει ο Ντέιβιντ
<<Φύγε απο εδώ έκανες ήδη αρκετά... Φύγε. Εντάξει; Νικήσατε. Ευχαριστημένη;>> Λέω αδιάφορα.
<< Ξέρω ότι δεν με εμπιστεύεστε αλλά έχω σχέδιο. Θα σας λύσω και θα πάτε απο την πίσω πόρτα τρέχοντας. Θα απαχολήσω τον Μπλέικ>> λέει και η φωνή της τρέμει.
<< Γιατί μας βοηθάς;>> Ρωτάω
<<Γιατί ο Μπλέικ σκότωσε την μικρή μου αδελφή>>
<<Οκ>> απαντάω ξερά
<< Θέλω να φορέσετε τα ρούχα που σας άφησα σε έναν σκαμπό απέναντι σας.>> Λέει η Μπέλλα
<<Γιατί;>> Ρωτάω γεμάτη περιέργεια
<<Γιατί έξω έχει χόρτα και τέρατα μολυσμένα με τον ιό R2>> Λέει η Μπέλλα
Μας λύνει και κοιταζόμαστε. Πάω στο σκαμπό και βλέπω τα ρούχα που μου άφησε. Είναι μαύρα. Βγάζω τα ρούχα μου και αμέσως τα φοράω. Η μπλούζα είναι κολλητή πάνω στο σώμα μου. Με κάνει να φαινομαι πιο αθλητική. Το παντελόνι είναι ένα μαύρο εφαρμοστό τζιν. Μου έχει αφήσει και κάτι μπότες ψηλές. Σίγουρα τα ρούχα θα είναι δικά της.
<< Ωραίο ντύσιμο πριγκίπισσα..>> σχολιάζει ο Ντέιβιντ και τον κοιτάζω.
Ο Ντέιβιντ φοράει και αυτός μαύρα ρούχα.
<<Ωραία αφού ντυθήκατε φύγετε>>
Κοιτάζω τον Ντέιβιντ.
<< Ακολούθα με Ντέιβιντ>> λέω και αυτός γελά
<<Όλο διαταγές είσαι πριγκίπισσα. Γιατί να μην ακολουθήσεις εσύ εμένα;>> Ρωτάει χαδιάρικα ο Ντέιβιντ
<< Δεν έχουμε χρόνο Ντέιβιντ>> λέω απότομα.
Βγαίνουμε και οι δύο έξω απο το δωμάτιο και αρχίζουμε να τρέχουμε
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
