<<Κρίστειν έχουμε χρόνο.>> Λέει ο Κάρτερ και γελάω. Ναι σίγουρα πολύ χρόνο.
<<Κάρτερ κοίτα ευχαριστώ που νοιάζεσαι αλλά πραγματικά δεν έχουμε χρόνο. Που είναι οι άλλοι;>> Ρωτάω και με κοιτάζει στα μάτια. Όχ, που να είναι οι άλλοι;
<<Μίλα>> λέω απότομα και τον σκουντάω στον ώμο.
<<Αυτό πόνεσε.>> Σχολιάζει αυτός και εγώ ξεφυσάω.
<<Πες μου που στο διάολο είναι.>> Λέω και αυτός γελάει.
<<Πες το λίγο πιο ευγενικά.>> Λέει. Μου έρχεται να τον σκοτώσω. Γιατί δεν καταλαβαίνει πως δεν έχουμε χρόνο;
<<Πες μου που στο διάολο είναι σε παρακαλώ.>> Λέω και χαμογελάω. Η ειρωνία στάζει από πάνω μου. Αυτός γελάει.
<<Η Σόνια και η Άρια θα μας βοηθήσουν να μπούμε μέσα στο εργαστήρι έτσι πήγανε να χακάρουν το σύστημα.>>λέει και κοιτάζω γύρω μου.
<<Ποιό σύστημα;>> Ρωτάω μπερδεμένη.
<<Ο Μπλέικ έβαλε κωδικούς σε κάθε πόρτα και έβαλε περισσότερους φρουρούς παντού.>> Λέει και εγώ ανατριχιάζω.
<<Άρα με λίγα λόγια δεν έχουμε ελπίδες.>> Σχολιάζω. Ο Κάρτερ με κοιτάζει. Ύστερα κοιτάζει γύρω του.
<<Ναι κάτι τέτοιο>> λέει και προχωράμε. Βλέπω τον τοίχο από τον οποίο απέδρασα όταν ήμουν φυλακισμένη εδώ. Το στομάχι μου ανακατεύετε. Τόσες αναμνήσεις. Θυμάμαι τον Άλεξ και τον Ντέιβιντ. Την Μπέλλα. Θυμάμαι όταν δεν ήξερα τι είναι αυτό το μέρος και ήθελα απλά να ξεφύγω. Όταν η ζωή μου δεν είχε γίνει τόσο περίπλοκη.
<<Κουνηθείτε!>> Ακούμε μια γυναικεία φωνή και ξαφνιαζόμαστε και οι δύο. Η Τζέσικα. Φαίνεται κουρασμένη και ταλαιπωρημένη.
<<Που ήσουν;>> Ρωτάω και με κοιτάζει.
<<Εγώ που ήμουν; Σοβαρά; Σας περιμένω πόσες ώρες! Έπρεπε να κοιμηθείς δεν μπορούσες.. Λοιπόν Κάρτερ πες της το σχέδιο σε παρακαλώ.>> Λέει αναστατωμένη. Τώρα τελευταία δεν είναι και πολύ ήρεμη.
<<Επειδή θα πάρει μέρες για να χακάρουν το σύστημα. Αποφασίσαμε να τους κάνουμε να έρθουν σε εμάς. Θα τους προκαλέσουμε να σας απαγάγουν.>> Λέει ο Κάρτερ.
<<Αποκλείεται! Και γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα;>> Ρωτάω αναστατωμένη. Απλά αποκλείεται. Το σχέδιο είναι τρελό και δεν θα πετύχει.
<<Γιατί ήθελα να ξοδέψω περισσότερο χρόνο μαζί σου.>> Λέει ειρωνικά και γελάω.
<<Είμαι σίγουρη>> σχολιάζω.
<<Λοιπόν σήμερα το βράδυ εφαρμόζουμε το σχέδιο.>> Λέει η Τζέσικα και ξεφυσάω. Πάω και κάθομαι κάτω από ένα πλατάνι.
☮Λίγα λόγια από τον συγγραφέα:
Γειαα σας! Από περιέργεια: ποιόν συμπαθείτε περισσότερο από τους χαρακτήρες;❤
YOU ARE READING
Κρίστειν
Science Fiction> Λέει ο Άλεξ > > Φωνάζει ο Άλεξ Τρέχω.. τρέχω σαν τρελή... Μπείτε στον κόσμο της Κρίστειν.. έναν τρελό κόσμο.. την μια μέρα είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και θυμάται λίγα πράγματα. Όλο ξεχνάει.. δεν ξέρει γιατί βρίσκεται στο δωμάτιο αυτό ή γι...
