The Hard Life of Yaoistka

45. „No proszę cię..."

*na długiej przerwie*

Ja: *wpierdala drożdżówkę i gada z koleżanką*

Ja: *w pewnym momencie zauważa podejrzane zachowanie takich dwóch chłopaków*

Ja: *zaczyna się na nich patrzeć*

Koleżanka: *nawet nie zauważa, że gapię się cały czas w tamtą stronę, bo co chwila siedzi na telefonie*

Ja: *nie wie za bardzo, o co chodzi, ale ewidentnie taki jeden prosi drugiego o zrobienie czegoś*

Ten pierwszy: Proszę cię.

Ten drugi: Nie.

Ten pierwszy: No proszę cię...

Ten pierwszy: *uwiesza się na jego ramieniu*

Ten drugi: *strąca go i kręci przecząco głową*

Ten pierwszy: No ale proszę cię...

Ten pierwszy: *opiera głowę na jego ramieniu i patrzy na niego błagalnym wzrokiem*

Ten drugi: Nie. Nie zrobię tego.

Ten pierwszy: No weź, proszę cię, no naprawdę...

Ten pierwszy: *ma zamiar przed nim klękać*

Ja: *lenny face*

Ja: *myśli*: Jak ładnie go poprosi na kolanach, to może się zgodzi...

Ten drugi: *odpycha go zanim tamten zdąża klęknąć*

Ten drugi: Nie. Spierdalaj.

Ten pierwszy: Ale...

Ten drugi: Nie i koniec.

Ja: *myśli*: Uuu, szkoda...

Koleżanka: *gada coś do mnie*

Ja: *nie słucha jej za bardzo, ale na podstawie usłyszanych szczątków wypowiedzi myśli, że wie, jakie pytanie zostało zadane*

Ja: No.

Koleżanka: *zaskoczona*: Nie wierzę. Odpowiedziałaś: „No".

Ja: No i?

Koleżanka: Tak mi się właśnie wydaje, że dzisiaj masz lepszy humor.

Ja: Co? Nie. Wydaje ci się. Może aż tak nie widać, ale mam zjebany.

Koleżanka: W takim razie tym bardziej dziwne, że odpowiedziałaś: „No".

Ja: *nie rozumiejąc*: Czekaj, czekaj... O co ty mnie w ogóle pytałaś?

Koleżanka: Że życie jest ciekawe, co nie?

Ja: *łapie się za głowę i zasłania oczy*

Koleżanka: *trochę się śmieje*

Koleżanka: To co zrozumiałaś?

Ja: Że jest dość ciepło dzisiaj.

Koleżanka: *nadal się śmiejąc*: Co? Ale dlaczego?

Ja: *myśli*: Domyśl się, kurwa. Yaoi widziałam XD

Ja: Nie wiem.

Koleżanka: Ciepło to akurat dziś nie jest.

Ja: Dla mnie w miarę jest.