Imane hadt vroeger een heel moeilijk leven. Zij werd niet hoed behandelt door andere mensen. Zowel een groep jongen als een groep meisjes haatten haar. Haar family zal achteraf haar ook haten door een leugen. Ze heeft alleen haar moeder die haar ach...
TING TING! Mijn wekker gaat. Ik kijk hoe laat het is. Het is 03u 's nachts. Ik ben klaarwakker!
Waarom ik zo vroeg opstaat? Omdat mijn moeder vandaag naar de luchthaven gaat. Ze gaat naar Marokko. Want mijn onkel is ziek. Ik ga samen met haar naar de luchthaven. Daar ga ik afscheid nemen van haar.
Ik sta op en doe mijn ochtend routine. Ik doe dit aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik maak dan nog mijn tas voor school. Pff dat ik nog vandaag naar school ga. Maar het moet. Ik hou me wel sterk met deze situatie. Ik ga naar beneden. Mijn moeder is al aan het ontbijten. Ze glimlacht naar me.
Daardoor krult mijn lippen naar boven. Opeens komen de gedachtes weer boven. Mijn onkel die ziek is. 3 maanden gaat mijn moeder weg. Ik heb wel 3 maanden het huis voor mij eigen. Mijn gedachtes vliegen weg wanneer ik mijn moeder hoor.
"Ik ga je elke week bellen, als ik WiFi heb" zegt mijn moeder. Ik knik. "Hou je sterk in deze 3 maanden, als die meisjes je iets aandoen roep je zus dan" "haha yema, ik kom wel zelf voor me op"
TRIING! De deurbel gaat. Ik loop naar de deur en zie mijn tante. Zij gaat namelijk mijn moeder naar het luchthaven brengen. Ik groet mijn tante. Daarna gaan we naar de keuken. Even later vertrekken we naar de luchthaven met de auto. Want de vlucht van mijn moeder vliegt om 7u ongeveer.
-
Wij zijn aangekomen in de luchthaven.
Het moment is aangebroken. 'Het afscheid'! Ik haat dat woord. Ik haat afscheid. Ik knuffel mijn moeder stevig. Na 5 minuten maak ik me los. Ze geeft me een kus. Ik kijk haar aan. Over 3 maanden ga ik haar terug zien. Ik geef haar snel een kus op haar voorhoofd. Daarna nam mijn tante afscheid.
Dan zie ik mijn moeder met haar 2 bagage's vertrekken naar de douane. Mijn tante kijkt naar mij. "Alles komt goed schat" zegt ze. "In sha Allah" antwoord ik.
-
Ik ben thuis aangekomen. Het is 6u47. Nu ben ik alleen thuis voor 3 maanden. Het lijkt weinig maar voelt veel. Ik laat paar tranen los. Mijn lievelings onkel die op het punt staat te sterven.
Flashback (10 jaar geleden)
Ik ben in Marokko. Morgen is het mijn 9 de verjaardag. Mijn onkel Hamid pakt mij. "Wie is er morgen jarig" vraagt hij. "Ikke natuurlijk" antwoord ik lachend. "Nee ik ben morgen jarig, ik word toevallig 9 jaar" zegt hij om te spelen. Ik lach. Hij kittelt mij. "Deze meisje word groot eh, voor dat je het weet ben je morgen al afgestudeerd" zegt hij nog snel voor de grap.
Ik hoor geschreeuw in de woonkamer. Ik kijk voorzichtig. Mijn vader hadt ruzie met heel mijn family van mijn moeders kant. "JULLIE MAKEN MIJ ALLEMAAL BOOS, IK WOU DAT IK NOOIT LID WAS GEWEEST VAN JULLIE" hoor ik hem schreeuwen. Ik kijk geshoqueert naar mijn onkel. Hij knuffelt me om mij te troosten. Tranen komen los. Hoe durft hij dat te zeggen. Laatste tijden is er veel ruzie met mijn vader.
Even later gaat hij naar boven. Hij pakt zijn koffer in. "Wawa waar ga je naartoe" vraag ik zachtjes. Hij duwt mij op de grond. "Rot op, vuile kind ga naar je family hier beneden" schreeuwt hij. Mijn onkel komt de kamer binnen. "Eh hoe durf je zo te praten tegen je eigen dochter" ik kijk hem met ogen gevuld met tranen. Hij kijkt me medelijdend aan. Hij gaf me een lolly. "Ga maar naar beneden" zegt hij.
- Mijn vader komt met de bagage naar beneden. Ik kijk hem aan. Hij kijkt me met een frons op zijn gezicht. "Wawa ik ben morgen jarig" zeg ik om hem blij te maken. "Ga weg, met je verjaardag. Laat me met rust" hij heeft mij nog een hardere duw. "SAFI NU IS HET GENOEG BEHANDEL JE DOCHTER GOED A SAHBI GEDRAAG U NIET ALS EEN KLEUTER" schreeuw mijn onkel Hamid tegen mijn vader. Ze begonnen te vechten voor mijn neus.
Je zou nu denken. Waarom ga je nog naar je vader als hij je zo heeft behandelt. Hij hadt er achteraf spijt dat hij mij zo behandelde. Ik had het hem vergeven. Sinds dien behandelde hij mij normaler.
Ik zit op de zetel en steun mijn hoofd ergens. Ik doe even mijn oogjes dicht. Maar ben allang in droomland.
TING TING!!
Geschrokken word ik wakker! Het is al 7u30. Omdat ik mij toch al heb klaargemaakt ga ik het huis vegen. Ik doe quran via mijn gsm en begin het huis te vegen.
Na een kwartier ongeveer ben ik klaar. Ik besloot om vroeger naar school te gaan. Aangezien ik toch thuis niets te doen heb. Ik pak mijn tas en loop naar de bushalte.
Bij die bushalte zie ik Selma en haar groepje. Ik probeer zo min mogelijk op te vallen. Zodat ze mij niets aan gaan doen.
Ewa mensen, morgen komt er geen deel maar maandag wel in sha allah ❤️
