Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨39

Ik ga dichter naar de deur om te kijken wie daar is. Het is.... m..mijn moeder

"Faisal?!" Zegt mijn moeder terwijl tranen langs haar wangen glijden. "Yema, het spijt me dat ik je verliet." Antwoord Faisal met tranen in zijn ogen. Hij kust mijn moeder op haar voorhoofd en knuffelt haar stevig. Zo emotioneel en schattig om dit te zien.

"Yema?! Je zou toch pas over 2 maanden komen?!" Zeg ik blij omdat ik haar zie. "Ja dat klopt! Maar in Marokko bel ik en je nam niet op! Ik werd ongerust dus boekte ik snel een ticket om te kijken waar je was" zegt mijn moeder in Berbers. Ik knuffel haar. Ze geeft me een kus. "Waarom nam je niet op" vraagt ze. We gingen samen op de bank zitten en ik leg haar alles uit.
Haar hand ging op haar mond en haar ogen werden groot. "Alhamdullah dat je nu hier bent, kijk jouw blauwe plekken" zegt ze verdrietig. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. "Hoe is het nu met gherie Hamid" vraag ik zachtjes. "Hij is doodziek, het word alleen maar erger en erger" antwoord ze. Er is echt veel gebeurd deze jaar.

Mijn moeder ging even rusten op de bank want ze was uitgeput door luchthaven enz. Ik pak haar bagage uit. Ik ga naar boven en zie dat Soraya slaapt als een roos. Oh besef dat ik dit nog aan mijn moeder moet vertellen. Hoe zou ze reageren?! Als die stress en zenuwen.

Ik ruim het huis zowat op. Daarna ga ik verder met schoolwerk.

-

Ik ben net klaar met huiswerk enz. Soraya is al wakker. "Soraya, mijn moeder is hier" zeg ik blij. Haar ogen worden groot. "Hoe gaat ze reageren als ze mij ziet?" Vraagt ze snel in 1 hap lucht. "Rustig, je blijft bij ons. Mijn moeder gaat daar geen drama maken" antwoord ik en aai over haar haren.

"Oke ik ga eerst en vertel het aan mijn moeder en daarna kom jij" zeg ik. Ze knikt. Ik hou haar kin vast met mijn 2 vingers. "Het komt goed schat geen stress" zeg ik.

Ik ga naar beneden en zie mijn moeder tv kijken. "Yema" begin il te zeggen. Ze kijkt me aan. "Er was ook een ander meisje ontvoert. Een meisje van 15 jaar ongeveer." Mijn moeder kijkt me met grote ogen. Soraya komt de woonkamer binnen. Mijn moeder's ogen worden nog groter. Ze staat recht en haar ogen worden gevuld met tranen. "A..Amira!" Zegt ze moeilijk. Ik kijk haar vragend aan. Mijn moeder rent op haar af. "Hoe heeft Khadija je behandelt" vraagt ze snel. "Ken je mijn moeder" vraagt ze schokkend.

"Hbiba ik ben je moeder" antwoord mijn moeder. Ik en Soraya kijken haar schokkend aan.

Ik begin nu meer actiever te worden. Mijn excuses dat dit weer een korte deel is.