Imane hadt vroeger een heel moeilijk leven. Zij werd niet hoed behandelt door andere mensen. Zowel een groep jongen als een groep meisjes haatten haar. Haar family zal achteraf haar ook haten door een leugen. Ze heeft alleen haar moeder die haar ach...
"En toen ik haar wou bereiken was zij niet bereikbaar" zegt ze bezorgd.
Pp Amine
Mijn handen trillen en ik voel mijn hart al via mijn oren. Iets zegt dat er hier iets niet klopt. Iets zegt me dat er iets aan de hand is met Imane. Heel de les kon ik mij niet concentreren. Zoveel stress in mijn lichaam.
-
Het is speeltijd. Ik pak mijn gsm en bel zo snel mogelijk naar Achraf, haar stiefbroer.
"Ewa Amine"
"Eh ik heb een vraag, waar is Imane"
"Hoezo vraag je om haar, en is ze niet op school?"
"Nee! Ze is niet op school en ik vraag dat omdat ehm... ik een project met haar heb"
"Zij is waarschijnlijk aan het spijbelen die tamshount"
Daarna hing ik op. Deze gast gaat mij toch niet helpen. Maar misschien is Imane wel thuis.
Pp Imane
Ik doe voorzichtig mijn ogen open. Alles doet pijn. Mijn arm is opgezwollen. Ik wil hier weg! Normaal zou ik nu thuis zijn. Maar nee ik zit vastgebonden en ben ontvoerd.
Ik kijk naast mij en zie een andere meisje die volgens mij 14 à 15 jaar oud is. Zij word ook rustig wakker. Ze kijkt naar me. Ze schrikt. Ik glimlach naar haar. "Waar ben ik" vraagt ze bang. "Wie ben jij" vraagt ze er nog bij. "Uhm ik ben Imane. We zijn ontvoerd" antwoord ik fluisterend. Ze kijkt om zich heen. Ik kijk naast me waar een spiegel staat. OOHH! Ik heb een blauwe oog. Hoe komt die alweer. Ahja ik werd geslagen door die mannen.
Er komt een man naar binnen. Hij gaf ons brood met fruitsap. Het was echt weinig. Maar alhamdullah ik heb tenminste iets waar ik mijn maag een beetje kan vullen. De man maakt mij los en ook die meisje. Hij gaat daarna weg en doet de deur opslot. Ik kijk naar die meisje. "Uhm hoe heet jij" vraag ik rustig. "Soraya, ik ben 15 jaar" antwoord ze. "Ik ben 19 jaar" zeg ik blij. Daarna maakte wij kennis.
Er komt een man binnen. "Eet snel alles op!!!" Zegt hij boos. "Waar zijn we" vraagt Soraya. "Jullie zijn in Brussel. Hup sta op jullie gaan werken" schreeuwt die man. Ik en Soraya staan op en volg die man. Hij gaat richting buiten. Hij geeft ons een schep. "Jullie moeten binnen 3 uren hier graven" schreeuwt hij. "Waarom zouden we" hoor ik Soraya zeggen. De man komt dichter Soraya. Hij geeft haar een klap bij haar oor. "OMDAT IK HET ZEG, WIL JE ANDERS NAAR DE BAAS" schreeuwt hij. "Nene aub niet hij weer" antwoord Soraya bang.
"Hoelang zit jij hier?" Vraag ik. "Bijna 1 week" zegt ze verdrietig. "Ben je bang voor die baas" vraag ik. "Jij kent hem niet. Hij slaat je, schreeuwt tegen je"
Ik kijk met grote ogen. Ik word ineens kei hard geduwd op de grond. Ik kijk naar achter. "GA WERKEN A IZAN" schreeuwt die man. Ik probeer op te staan maar het lukt me niet. Ik word aan mijn arm getrokken naar binnen. Ik word meegesleurd naar een kamertje. Die man slaat mij kei hard. Ik schreeuw van de pijn. Ik wil nu dat iemand die ik ken bij me is. Zodat die mij kan helpen.
Pp Onbekend
Ewa ik ben hier nieuw! Ik ben Faisal. Hier foto van mij. (zie ook op deeltje 'personage')
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Even kort voorstelling. Ik ben Faisal, 22 jaar oud. Ik woonde eerst in Antwerpen. Maar ben verhuisd naar Brussel. In Brussel werkte ik daar om geld te verdienen. Ik had een goede baan. Maar ben ontslagen voor geen enkel reden. Ik heb dringend nieuwe baan nodig. Ik heb een vriend die ergens werkt en ik ga me daar soliciteren.
1 Week later
Ik ga naar mijn auto en rijd richting de adres die mijn ene vriend mij geeft gestuurd.
-
Aangekomen aan het adres zie ik een hoog gebouw. Best wel een oude gebouw. Mohiem als ik maar daar geld kan verdienen is het goed. Ik zie mijn ene vriend naar mij toe komen. "Ewa Faisal" zegt hij. "Ewa Wassim" antwoord ik terwijl we een broederlijke hand geven.
"Kom dan ga ik je naar mijn baas brengen"
"Maar wat moet je hier doen"
"Uhm, dat ga je nog zien"
Ik loop samen met Wassim naar de baas. Wassim doet klopt op de deur. "Ik zweer als jullie hier weer afkomen met ene vrouw ik maak haar dood" hoor ik de baas schreeuwen. Ik kijk Wassim vragend aan.
We doen de deur open en gaan zitten bij de bureau. "Ah jullie zijn het" zegt hij. Daarna hadden we gepraat en ik werk nu bij deze bedrijf.
"Maar wat moet ik hier eigenlijk doen"
"Kijk deze bedrijf is nog het begin. Deze gebouw moet nog proper zijn en verbouwd worden. Dus daarom ontvoeren we vrouwen die dus voor ons werken"
Ik wou er nog iets op tegen zeggen maar dacht nee voor dat ik in problemen kom.
Ik ga samen met Wassim naar buiten. "Broer wat is dit, vrouwen ontvoeren!?? Zijn jullie serieus?!" Zeg ik terwijl ik mijn woede inhoudt.
Nieuwe deeltje!!! Misschien komt er straks ook nog een deeltje. En anders is het voor morgen. 🙃❤️❤️ vergeet niet te stemmen ❤️
