Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨65

"NEE GHERIE HAMID IS NIET DOOD IK VOEL DAT HIJ NOG LEEFT!!!" Schreeuwt ze maar tegelijk ook huilend.

"Bismillah benti" zegt mijn moeder terwijl ze haar aait langs haar haren. Ik ging naar haar. Ik kijk Imane met grote ogen aan. Tranen vielen langs haar wangen. Ze zag er heel verdrietig uit. Imane begon te trillen. Dit is niet normaal.

Ik verliet het kamer en riep een dokter. Zij kwam meteen en keek naar Imane. "Ze heeft een nachtmerie" dat was de enige zin die uit de mond van de dokter kwam. Ik kijk haar vragend aan. "Dus er is niets met haar" vraag ik. "Nee je hoeft je dus geen zorgen te maken." antwoord ze.

-

volgende dag

Ik heb alweer niet kunnen slapen. 2 redenen! 1. Ik herhaalde wat voor Engels en leerde wat voor andere examens. 2. ik leerde zelfs niet goed door die gedachtes van Imane. Het voelt zo raar zonder haar. Elke dag moet ik minstens 5 glimlachen van haar zien.

Er word aan de deur gebeld. Met zware hoofdpijn ga ik naar de deur en doe hem open. Ik zie Samir vol energie. "ewa bro" zegt hij. "wat doe jij hier" vraag ik. "mag ik niet naar u komen ofzo? en we hebben subiet examens" zegt hij. "jij hebt echt een deprihoofd" zegt hij er nog bij.

"Hoe zou dat nou komen? Ben je dom of doe je dom?! Ik zit dagenlang te stressen voor Imane die nu in het ziekenhuis ligt" zeg ik geiriteerd. "Maar waarom stress je alles komt goed inshAllah" zegt hij. "Mohiem kom voordat we te laat komen" zegt hij er nog bij. Ik doe mijn schoenen aan en loop met hem mee naar mijn auto.

Vandaag heb ik gewoon een marokkaanse trainingspak aan. Ik start de auto en ga richting school. Ik moet deze eindexamens halen.

"Eh ik kom morgen niet naar school." zeg ik snel. "kifesh?!" "ja ik heb niets geleerd en ik moet deze eindexamens halen. Dus ik ga dat samen met Imane volgende maand inhalen ofs inshAllah" zeg ik. "Wat jij wilt" hoor ik hem zeggen.

"kom na examens mee naar Imane als je wilt" zeg ik tegen hem.

"saff"

Pp Imane

Mijn ogen gaan langzaam open. Ze gaan dicht door fel wit licht. Ik doe mijn ogen open.

Ik kijk om me heen met hoofdpijn. Waar ben ik? Ik heb een draad langs mijn neus en mijn hand. Ik hoor op het achtergrond Biep geluid langs die apparaat. Ik zie mijn schoonmoeder naast me op een stoel slapen. Wat doet zij hier?

Hoe kom ik hier terecht en wat doe ik hier?

Mijn gedachtes vliegen opeens naar mijn onkel die 'dood' is. Tranen zwemmen langs mijn wangen naar beneden. Wie heeft dat mij zelfs verteld? Ik veeg mijn tranen weg. OHNEE ik weet het!!!

Mijn moeder... Ze sloeg me en nu ben ik hier. Zij ontvoerde mij, ze vertelde me dat mijn onkel dood is en daarna sloeg ze me tot ik bewusteloos was en nu ben ik hier.

"Bentie je bent wakker" hoor ik mijn schoonmoeder zeggen. Ze knuffelt me. "Alhamdulah" zegt ze snikkend. Ze maakt haar los van de knuffel en veegt haar tranen af. Ik kijk haar medelijdend aan. "Waarom huil je gheltie" vraag ik zachtjes. "we waren bezorgd om je, al 2 dagen was je bewusteloos." antwoord mijn schoonmoeder. Ooh mskiena!

Ik geef haar een knuffel. Er word aan de deur geklopt. Een dokter komt de kamer binnen. "Je bent eindelijk weg van je coma" hoor ik haar blij zeggen. Lag ik in coma? Ik knik rustig.

"Ik ga je ontbijt geven ik kom over 10 minuten." zegt ze nog voordat ze de deur sluit en weggaat.

"alhamdulah" zegt mijn schoonmoeder. "hoe gaat het met Amine" vraag ik haar. "goed maar hij wad depresief, hij stresst veel voor jouw. Hij was het meeste bezorgde persoon van ons allemaal" antwoord mijn schoonmoeder grijnzend. Ik glimlach. Het liefst wil ik hem nu knuffelen.

"Ik moest hem zelfs bellen wanneer je wakker ben, maar ik laat dit wel als verassing voor hem." zegt ze. Ik glimlach. Toen was het even stil. Mijn gedachtes vliegen weer naar mijn onkel die dood is. Hij betekende zoveel voor me. Hij was voor mij een 2de vader.

"bentie? waarm huil je?" vraagt mijn schoonmoeder. Ik kijk haar pijnlijk aan. "Mijn onkel..is dood" zeg ik moeilijk door mijn tranen. Haar ogen worden groot. Ze knuffelt me stevig. "Je schreeuwde gisteren ook je zei dat je onkel nog leefde dat je dat nog voelde" zegt ze. Ja dat is waar ik voel nog dat hij nog leeft. Maar allahi hfad.

Ik veeg mijn tranen weg en maakte me los van de knuffel. "Je bent echt lief" zeg ik tegen mijn schoonmoeder. haha bentie ik beschouw jou vanaf nu als mijn kind, kijk wat je allemaal meemaakt in je leven." zegt ze. Ik gun haar een glimlach.

Klop klop! De deur gaat open. Het is een dokter die me ontbijt gaf. "dankje" kwam er nog uit me mond voordat ze het kamer verliet.

Ik had 4 boterhammen met jam gekregen. Ik gaf er 2 aan mijn schoonmoeder. "lah! eet jij die maar op" zegt ze. "gheltie aub neem deze 2 boterhammen gewoon aan. Ik wil ook dat jij eet" zeg ik. "Ik pak er 1 ik heb niet zoveel honger" zegt ze terwijl ze 1 boterham neemt.

Even later worder weer geklopt op de deur. Hij gaat zachtjes open. Het is Amine die opendeed. Hij keek me met grote ogen aan. Hij kwam op me afrennen en knuffelde me stevig.

917 woorden bevat deze deel!!! ❤️

Vergeet niet te stemmen. Ik heb de indruk dat mijn stemmers stijgen. Dankjullie ❤️❤️ so naar de mensen die op mijn verhaal stemmen. Zouden jullie me ook kunnen volgen? Dankje xx