Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨24

Ik bel hem terug terwijl ik loop. "Hallo!?"

"Achraf!? Help me ik word achtervolgt door een pedo"

"HAHAHA BEN JIJ SERIEUS?! Dat kan niet, in het donker nog buiten HAHAHAHAH"

"Achraf ik lach niet kom aub"

"Wollah meh ik geloof dat je achtervolgt word Kowed is. Ga ergens anders acteren"

Opeens hangt hij op. Ik kijk achter me. Hij is helemaal verderop. Ik verstop me achter een bosje waar ik me kan uitrusten. Ik laat tranen los. Wat is er toch met hem?! Hij is mijn stiefbroer en hij gelooft mij niet eens! Ik pak deo uit mijn tas en spuit hem op heel mijn kleding. Ik pak mijn gsm en bel Sakina. Na een paar keer haar bellen neemt ze nog steeds niet op.

Ineens word er een doekje in mijn mond en neus gestopt. Daardoor voel ik me lichtjes in mijn hoofd. Ik begin allemaal witte vlekken te zien. Daarna val ik flauw.

-

Ik word voorzichtig wakker. Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Hoe kom ik hier zelfs? Allemaal vragen die rond mij dwalen. Ik kijk om mij heen. Ik zit in een opgesloten kamer. In de kamer is er een bed en een potje.

Oke ik ben ontvoerd. Ik herinner me nauwelijks hoe ik hier terecht ben gekomen. Mijn hoofd doet pijn.

De deur gaat open. Er komt een gast binnen. Ik zeg je eerlijk hij is niet lelijk. "Eh zij is wakker" zegt hij tegen iemand naast hem. "Waar ben ik, wat willen jullie van mij" vraag ik bang. "Hou je bek gewoon" antwoord die gast.

"Je gaat werken!" Hoor ik een andere gast tegen me zeggen. "Ik wil naar huis, wat is dit." Ze proberen mijn hoofddoek af te doen. "NEE AUB ik zal voor jullie helpen maar waag het niet om mijn hoofddoek uit te doen"

"Sorry eh moslima" zegt de ene sarcastisch.

"Ja ik ben een moslima wat nu"

"Eh nie graaf praten wij zijn ook moslims"

"Jullie ontvoeren mensen noemen jullie dat moslims maar goed ik ga jullie niet beoordelen"

Ik word aan mijn arm geknepen en mee getrokken naar de toiletten. Ze geven mij een tandenborstel en een emmer water. "Alles poetsen en ik zweer als dat niet goed is gepoetst ik steek je hoofd in die wc" dreigde die 'mooie gast'. "Eh gast wesh denk jij ik ben poetsvrouw"

"Ten eerste ik heb een naam genaamd Wassim, ten tweede ja je bent vanaf nu onze poetsvrouw of ik haal de baas"

"Oh is er een baas van deze hele ontvoerwerkje"

Ik krijg een klap op mijn wang. Hij knijpt mij bij mijn arm en brengt mij naar de kamer. Ik werd daar vastgebonden. Ik zie dat Wassim weg gaat. Even later komt hij terug met 4 andere gasten. Wat is dit? Ik voel me phal een hoer. Ik voel me hier ongemakkelijk. Ze zien dat ik een gips aanheb. Iemand doet hem af. Wanneer mijn gips af is knijpen ze kei hard op mijn gebroken arm. Ik schreeuw van de pijn.

Ze slaan me kapot. Ze hebben mij bewusteloos geslagen.

Volgende dag
Pp Amine

Kan niet wachten om Imane weer te zien. Sinds we van die plein weg gingen van elkaar miste ik haar al. Ik heb mij nog nooit zo gevoeld voor een meisje. Wat zou ze nu doen?

Ik doe mijn schoenen aan en loop richting mijn school. Samir loopt achter me aan. "Broer kan jij niet even wachten ofs" hoor ik hem zagen. "Ik ga niet te laat komen voor jouw" antwoord ik terwijl ik de natuur bewonder. Ik heb in mijn buik gewoon een sfeer gevoel. Dat ik subiet weer Imane ga zien. Ik kan niet wachten!

Ik zie bus! Ik loop snel en heb hem nog net gehaald. Ik ga op een plek zitten. Meisjes kijken mij verliefd aan. Ik geef hun een blik dat ze beter weg kunnen kijken. Ik ga naar achter. Daar tref ik Achraf. Ik geef hem een broederlijk hand en neem plaats naast hem. We hebben gepraat over dit en dat.

-

Ik ben in mijn lokaal. Het enige vraag die in mijn hoofd zit is. 'Waar is Imane?' Ik keek er naar uit om haar te zien maar ze is niet op school. "Psst Sakina waar is Imane"

"Wollah meh kweet, ze heeft sinds gisteren avond niets over haar laten weten, ze belde me 5 keer maar ik was niet thuis. En toen ik haar wou bereiken was zij niet bereikbaar" zegt ze bezorgd.