Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨61

Ik en Sakina schreeuwen maar ze slagen ons.

-

Ik doe mijn ogen zachtjes open. Ik zie alles donker en zwart.
Waar ben ik?
Hoe ben ik hier terecht gekomen?
Wat doe ik hier?

Allemaal vragen die rond mijn pijnlijke hoofd dwalen.

Ik hoor iemand naast me.

Ik haal mijn gsm uit mijn zak en doe flits aan. (Die ene zaklamp in je gsm)

Ik richt mijn gsm door heel de kamer en naast mij.

De kamer is heel erg leeg.

Ik zie dat Sakina naast me zit met plakband op haar mond en ze is samen met mij vastgebonden met een touw.

Ik herinner het me weer.

Ik ben ontvoerd door mijn moeder!

Mijn bloedeigen moeder die mij dit aandoet.

Sinds dat Nadine leugens verspreid over mij herken ik mijn moeder niet meer.

Hoezo gelooft ze in al dat shit!

"Imane?! Waar zijn we?" Vraagt Sakina bang ookal heeft zij een band voor haar mond. Die plakband zat niet goed vast.

Dit doet me weer denken aan Brussel! Toen ik daar werd ontvoerd in die iligele bedrijf samen met Soraya.

Ik mis haar!

"Ga je nog antwoord geven" grinnikt Sakina.

"Uhm we zijn ontvoerd door mijn moeder!" Zeg ik tegen haar.

"Waarom doet je moeder zo!" Hoor ik Sakina zeggen.

"Ik weet niet" zeg ik terwijl er tranen in mijn ogen zwemmen.

"Je hebt je gsm toch?! App straks naar Amine!" Fluistert Sakina terwijl ze me omhelst.

Ik pak mijn gsm en kijk er even.

72 oproepen gemist van Amine💕

Het is inmiddels 21 u.

Mijn ogen worden groot.

Zo laat!!!

Ik hoor iemand voor de deur van de kamer.

Ik steek mijn gsm in mijn bh! Zodat ze hem niet kunnen vinden.

De deur vliegt kei hard open. De lamp brand aan. Het waren die 2 gespierde mannen die ons hadden gekidnapt.

Ze staan naast elkaar en kijken ons boos en serieus aan.

Mijn moeder die dan uit de doooodste hoek tussen die 2 mannen staat.

"JULLIIEEE BLIJVEN HIER! JULLIE GAAN NIET WEG. IK GA JULLIE LEVEN RUÏNEREN!!!" Schreeuwt ze tegen ons.

Sakina is bang! Ik zie het aan haar gezicht. Ze wilt hier niets mee te maken hebben.