Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨79

"Mohiem, ik moet je iets vertellen" zegt Sakina erbij.

"Ik moet je 3 dingens vertellen!"

Ik kijk haar verbaasd aan.

"1 IK BEN GESLAAAGGDD!!! NO SCHOOL FOR ME!! Eindelijk ga ik werken!!!"

"OMGGGGG PROFICIAAT HABIBA INOU!!!"

"2. Ik en Samir zijn close met elkaar!"

"OEEHHH VOLGENDE KEERR KOMT HIJ MET EEN TROUWRING VOOR JE DEUR" schreeuw ik blij.

"Sssttt, Amine mag niets horen a handiii" lacht Sakina.

"En 3 IK GA HOOFFDDOEK AANDOEN"

Mijn ogen worden groot van blijheid.

"SAKINNAAA IK BEN KAPOT TROTS OP JE!!!! MIJN MEISJE WORD GROOTT HE" schreeuw ik blij.

"Deze week nog zelfs ga ik hoofddoek aandoen"

"Mashallah je neemt direct een grote stap. Hoofddoek dragen is kapot leuk en OEH IK BEN TROTS OP JE"

"Allemaal door jouw Imane!"

"Wat heb ik hiermee te maken"

"Jij gaf mij motivatie samen met mijn moeder om hoofddoek te dragen. Op school wanneer ik niets snapt legde jij mij alles uit en door jouw heb ik zelfvertrouwen gekregen om met Samir te praten." Zegt ze in 1 hap lucht.

Ik knuffel haar.

"Habiba Inou 💕💕" zeg ik.

Daarna hadden we wat bijgekletst over ditjes en datjes!

"Mohiem Imane, ik ga je laten. Ik ga mijn moeder helpen en met Samir chatten" zegt ze lachend.

-

Ik ben alleen thuis, Amine is buiten gegaan. Idk naar waar. Ik ga me klaarmaken want ik ga naar de gevangenis om met men tante te praten. Dat ik haar zelf nog tante noem.

Ik doe de deur open en meteen zie ik dat Amine voor de deur is.

"Yoww naar waar ga je"

"Naar die tweelingzus van Mn moeder allah y rahmo" antwoord ik.

"Kom ik ga mee"

"Ik wil alleen met haar praten"

"Mohiem dan breng ik je naar daar met auto"

"Oke dan"

In de auto

"Wat ga je tegen haar zeggen?"

"Ik weet niet"

"Dat ze terug gestuurd word naar Marokko!" Zegt Amine.

Ik knik.

Na 1u38 rijden zijn we aangekomen.

"Amine wacht jij maar in de auto!" Zeg ik.

Hij knikt.

Ik stap uit en ga naar het gebouw. Ik heb best wel stress.

In het gebouw hoor ik mensen schreeuwen en krijsen. Kapot eng. Ik ging naar de balie. Ik noem de naam van mijn moeder op. Want mijn 'tante' staat op haar identiteit.

"Oke u kunt naar die kamer gaan waar de gevangen komt en zo kunnen jullie met elkaar praten" zegt de vrouw. Ik knik en gun haar nog een glimlachje.

Ik deed wat ze zei. Ik ging naar de kamer en zat op een stoel. Over me was een glas en aan de overkant moet de gevangene zitten, enz! (you know!)

Na 5 minuten komt er een vrouw.