✨68

1.1K 68 11
                                    

Pp Soraya (zusje van Imane)
Heyy!!! Dit is waarschijnlijk iets aparts dat ik opeens op perspectief staat maar ja.

Al bijna 1 week is mijn moeder gevangen genomen. Zij heeft gewoon haar eigen dochter ontvoert.

Imane is uitgehuwelijkt. Ik leef nu in dit huis met mijn broer Faisal.

Het is saai. Iedereen van deze gezin haat Imane. Ik wil haar bezoeken. Ik ga haar vandaag bezoeken. Ik heb via via haar adres gehoord. Dus ik ga vandaag naar haar. 😉

Ik ga naar de woonkamer en zie dat Faisal op zijn gsm zit.

Ik geef hem een dodelijke blik. Sinds dat hij Imane haat praat ik weinig met hem.

Ik pak wat eten in de keuken en loop naar boven. Ik ga naar mijn kamer en trek dit aan.

Ik loop naar beneden trek mijn schoenen aan en ga naar buiten

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik loop naar beneden trek mijn schoenen aan en ga naar buiten. Ik moet een tram nemen om naar haar te gaan.

Ik woon hier niet eens een jaar maar ken deze buurt al van buiten. Ik pak mijn iPhone 5s en mijn oortjes en luister naar beauté marocain(Zie omslag)

Wanneer mijn tram komt stap ik in en ga naar het eindhalte. Imane woont best wel ver van me. 12 km ongeveer! Ik ga haar weer zien!!!

-

Ik bel aan op haar deur. Een man doet de deur open. Hij was wel knap. Ik zeg je eerlijk! "Ja?" Vraagt hij terwijl hij me vragend aan kijkt.

"Ik kom voor Imane!" Antwoord ik verlegen. "Imane! Iemand is hier voor je" roept hij terwijl hij weg gaat. Imane komt de trap afrennen. Ze ziet me staan. Haar ogen worden groot. Ik knuffel haar stevig.

Tranen komen in mijn ogen zwemmen. Ik heb haar gemist. Ik knipper ze weg.

"Kom ik ga je een house tour geven" zegt Imane blij.

-

Bewondert keek ik naar haar mooie huis. "Prachtig!" Zeg ik tegen haar. "Kom dan gaan we naar mijn slaapkamer" zegt ze ernog bij. Ze sleurt me naar boven. Wauw ze heeft een mooie kamer.

"Gaan jullie weg?!" Vraag ik wanneer ik 2 bagages zie op haar bed.

"Ik ga naar Marokko" zegt ze zacht.

"Waarom?! En ga je alleen?!"

Ze knikt.

"Als Amine niet mee wilt dan ga ik toch alleen."

"Ik ga met je mee!"

"Haha nee Soraya! Je hebt school"

"Imane je kan toch niet alleen naar Marokko gaan!"

"Ga je ook weer beginnen!"

"Hoezo beginnen!?"

"Ik ben 19 bijna 20 ik weet wat ik doe" zegt ze terwijl ze nog kleren in haar bagage stopt.

"En trouwens het is nu toch te laat. Ik heb daarstraks mijn vliegtickets ontvangen." Zegt ze er nog bij.

"Waarom gaat je man niet mee?!" Vraag ik haar bezorgd.

"Hij wilt niet nu gaan. Hij wou zelfs dat ik niet nu zou gaan maar binnenkort." Zegt ze met een opgetrokken wenkbrauw.

"Imane, het is je man! Hij wilt het beste voor je"

"Ja dat weet ik! Ik wil mijn onkel zien! Dat is het beste voor mij"

Een zucht verlaat mijn mond.

Ik heb veel schrik voor haar.

Pp Imane

"Goed maar Uh hoe weet je eigenlijk waar ik woon?" Vraag ik haar.

"Oh gwn via iemand." Antwoord Soraya.

Ik stop nog de laatste kleding in mijn bagage. Ik doe hem dicht.

"Oke kom we gaan naar beneden" zeg ik. TINNGG! Ik heb een gsm melding.

Sakina: hey hoe gaat het

Ik:hamdoulah met jouw

Sakina: hamdoulah x

Ik: xx

Ja het was een droge gesprek. Ik ga naar beneden en zie dat Amine op de zetel ligt. Hij heeft vandaag geen woord tegen mij gezegd.

"Oke maar Imane ik denk dat ik je ga laten" hoor ik Soraya zeggen.

"Zo vroeg?! Je bent hier niet eens een uur!?" Zeg ik met een opgetrokken wenkbrauw.

"Ja maar ik Uhm heb nog wat dingens te doen voor school" snauwde ze toe.

Ik knik maar wat en nam afscheid van haar.

Ik doe de voordeur dicht en ga naar de keuken. Ik maakte wat lekkers. Vandaag maak ik lasagne.

Na 30 minuten was het eten klaar. Ik nam 2 borden en doe er in elk een groot stuk lasagne. Ik pak Hawaï uit de koelkast en neem 2 glazen die ik dan op tafel leg.

Ik leg de 2 borden met lasagne op de tafel over elkaar. "Amine etenstijd" zeg ik tegen hem. Zonder dat hij iets zegt komt hij naar de tafel en eet van zijn lasagne.

"Ik heb al vliegtickets gekocht!" Zeg ik tegen hem.

Hij gunt me een dodelijke blik.

"Wat?! Ik zou toch naar Marokko gaan" zeg ik er nog bij.

"Ga je met Sakina naar daar?" Vraagt hij.

"Nee zij heeft examens!"

"Met wie ga je dan naar Marokko?"

"Ik ga alleen"

Zijn ogen waren groot maar tegelijk ook vurig.

"Ben je gek in je hoofd. Vergeet het dat je alleen naar Marokko ga" schreeuwt hij.

Ik kijk hem aan.

"Dan ga je toch mee, als je zo graag wilt dat ik niet alleen" zeg ik.

"we kunnen volgende maand gaan ofs nu kan ik niet!" Zegt hij.

Het was daarna even stil.

"Imane ik wil niet dat je alleen naar Marokko gaat!" Zegt Amine rustig.

"Ik ga dus wel want ik heb al vliegtickets" zeg ik.

"Best ga dan! Als er iets met jouw gebeurd los je het maar zelf op als je ALLEEEN naar Marokko gaat!!" Zegt Amine boos. Hij pakt zijn bord en gaat naar de keuken. Daarna doet hij zijn schoenen aan en verlaat het huis.

Een zucht verlaat mijn mond.

Waarom komt hij dan gewoon niet met me mee? Als hij zo bezorgd is om me. Ik ruim de tafel op. Ik pak mijn vliegticket en zie dat ik inplaats overmorgen, morgen pas mijn vlucht heb. 😱

Nieuwweeee deel 🎊🎉💎

School is al begonnen! Op 8 juni begin ik al met mijn examens 😩😫😩😫😫😫😩😫

Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu