Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨42

Ik word wakker door het horen van vogels die fluiten. Ik pak mijn gsm en zie dat het 7u56. Ik sta op en zie dat Soraya niet op haar bed ligt. Aja maar zij heeft ook school. Ik doe snel mijn ochtend routine. Vandaag deed ik gewoon iets simpels aan. (Zie omslag)!

Ik ga naar beneden. Ik zie dat Soraya op de bank tv zit te kijken. Ze geeft me een glimlach. Ik glimlach terug. "We kunnen samen naar school gaan want mijn school ligt dichtbij die van jouwe" zeg ik tegen haar. "OMG ja!" Schreeuwt ze bijna door heel het huis.

-
Ik doe mijn schoenen aan. Soraya wacht al buiten. Ik pak mijn tas en sluit de deur. Ik wandel samen
met Soraya naar de bushalte. "Je weet niet hoeveel zenuwen ik heb" hoor ik Soraya zeggen. Ze is echt vrolijk. Net als rood kapje die langs de bossen huppelt. (Idk van waar ik dat heb)

"Is die school leuk?" Vraagt Soraya. Ik knik. "Sommige leerkrachtjes geven je jnoen maar daar moet je niet op letten" antwoord ik droog. Voordat ik het weet zijn we al aangekomen bij de bushalte. Ik legde haar alles uit welke bus je moest nemen enz. Na 2681936 jaren wachten komt de bus. Nu kom ik te laat voor de les en Soraya komt te laat op haar eerste schooldag, ik had dat vroeger te veel meegemaakt.

-

Ik ben op school, sakina is er vandaag niet. Ze komt heel deze week niet. Dat word dus heel deze week alleen en eenzaam op school zijn. Ik ga naar mijn klaslokaal. "Je komt echt te vaak afwezig. Of jij bent of Amine is het die elke dag te laat komt" hoor ik de docent schreeuwen. Ik kijk hem scheef aan. "Eh wat heb ik hier mee te maken, mijn naam er niet bij roepen" zegt Amine met een opgetrokken wenkbrauw. Ik probeer mijn lach in te houden. De docent negeerde hem en ging door met zijn les.

Ik kijk waar ik kan zitten. Ik zie dat Amine me een gebaar geeft om naast hem te zitten. Ik knik en ga naast hem zitten. Ik pak mijn boek en probeer de les te volgen aangezien het binnen een paar weken examens is. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Amine me staarde. Ik kijk naar hem en zie dat hij snel weg kijkt. Ik grinnik.

De bel ging. Ik maak mijn tas en loop naar buiten. Ik ga op een bank zitten. Ik check mijn Instagram enz. Amine komt naast me zitten. "We hebben morgen die project" zegt hij. "Oh nee! We zijn nog lang niet klaar met die project" zeg ik. "Ik heb alles al thuis gedaan dus NO STRESS" zegt Amine met volle trots. "Daarna gaan we zien dat wij een buis gaan hebben" zeg ik om te spelen. "Kifesh?! Wat zei jij" lachte Amine terwijl hij mij kietelt. "Nee HAHAHA stop ik kan niet tegen kietel" lachte ik door heel de speelplaats. Ik had gewoon schijt. "Herhaal wat je zei"

"Ik zei dat we dan goede punten ga krijgen" zeg ik.

"Jaja zehma"

Ik glimlach. Amine keek geconcentreerd naar mijn glimlach. Zijn gezicht toverde vlinders in mijn buik. De bel onderbrak onze stilte. Ik stond op en ging samen met Amine naar de rij. "Kom straks naar die pleintje dat gaan we nog wat snel bespreken voor die project" zegt Amine. Ik knik.

-

TRIINNGG! De school bel ging. Iedereen loopt naar buiten. Ik maak me tas. Ik ga naar buiten en zie dat Amine op me heeft gewacht. "Geef mij je tas" zegt Amine. "Hoezo?" Antwoord ik. "Dan kan ik hem dragen want je hand is gebroken" zegt Amine beleefd. "Haha ik heb nog een andere vrij dus ik kan de tas wel zelf dragen, maar erg bedankt" antwoord ik ook beleefd.

We gingen wandelend naar plein. We zitten op een bank. Amine laat zien wat hij allemaal heeft gedaan. Zag er nog goed uit. "Is het goed of gaan we hier op buizen" zegt Amine lachend. "We gaan hier een 10 op 10 krijgen" zeg ik blij.

Vanuit de verte zie ik Soraya met andere meisjes. Ze heeft dus vrienden gemaakt zie ik.

-

Volgende dag

"Imane en Amine jullie moeten nu die project doen" zegt de docent.

Ik sta op en ga naar de computer. Ik doe de powerpoint open. Ik stress. Altijd als ik een presentatie moet doen heb ik zenuwen. Ik geef Amine een blik dat hij mag beginnen. "HAHAHAHAHAHAHA" hoor ik uit de mond van Amine. Hij lacht zich dood. Daarna moet ik ook lachen. De mevrouw kijkt ons serieus. " Uhm moet ik jullie gewoon een 0 geven of hoe zit het" zegt de docent met een scherpe blik. "Uhm.. nee haha we gaan nu serieus zijn" antwoord ik.

"Oke dus we gaan het vandaag over" zeg ik terwijl ik naar Amine kijk die zijn lach probeert in te houden. "HAHAHAAHAHAHA" lach ik. Amine lacht zich ook. Ik weet niet eens waarom we lachen. "GENOEG!!! Ik geef jullie een 3 op 10 en jullie mogen deze lokaal nu verlaten" schreeuwt de docent. Ik en Amine maken onze tas en vliegen naar buiten. "Handi allemaal door jouw zijn wij buiten" grinnik ik. "HAHAHA je moest gewoon je gezicht zien je was aan het stressen" antwoord Amine. Ik geef hem een duw. We zaten op de bank. "Ik zei je toch dat we gingen buizen" zeg ik met een blik van gelijkheid. "Toekomst voorspellen enzoow" zegt Amine.

Paar maanden later

Oke een nieuwe deel!!!! Zouden jullie mij ook volgen zou leuk zijn xx en vergeet niet te stemmen op deze deel. Alvast bedankt ❤️❤️

Ow en ik krijg ook soms berichten via wattpad maar ik kan er niet op antwoorden want mijn e-mail heb ik nog niet geactiveerd en ik kan die ook niet activeren want ik ben die w vergeten. Maar erg bedankt voor die lieve berichten. Ik zweer jullie zijn allemaal kapot lief met jullie complimenten. 💕💕