Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨103

De dokter komt de kamer binnen.

"Alles is in orde, ze heeft alleen een wond op haar elleboog maar die hebben we verzorgd!" Zegt ze.

Mijn hart lucht op.

"Alhamdoulilah" zegt Amine zacht.

"En haar kind in haar buik?" vraag ik.

"de baby is ook in orde, niets is gekwetst gelukkig!" antwoord de dokter waarop ik zo blij antwoord.

"YESSS"

Amine lacht.

Ze rollen de bed van Imane naar de kamer.

Ze ligt de slapen.

"Van zodra dat ze wakker word kunnen jullie de ziekenhuis verlaten maar meld je eerst" horen we de dokter zeggen.

Ik en Amine knikken.

Amine loopt naar Imane en pakt haar bij zijn armen. Hij geeft haar een kus op haar voorhoofd.

Ik kijk ze schattig aan.

Ik zie dat Imane een blauw oog heeft. Mijn glimlach verdwijnt. Er onstaat een brok in mijn keel.

"Waarom deed Oumayma dit, is zij niet 100 in haar hoofd." vraagt hij terwijl hij zijn woede bedwingt.

"Zij denkt dat Imane haar moeder heeft vermoord" antwoord ik.

"Wat gaat zij ff haar eigen moeder vermoorden! mensen kunnen echt dom zijn" zegt hij.

Pp Imane:

"Wat gaat zij ff haar eigen moeder vermoorden" hoor ik op het achtergrond.

Met barstende hoofdpijn probeer ik mijn ogen open te doen.

"OMGG IMANE" schreeuwt Soraya blij.

Ik kijk om me heen.

"Waar ben ik?" vraag ik zacht.

Amine houdt me stevig vast, ik kijk naar hem en zie dat zijn lippen naar boven krullen.

"Je bent in het ziekenhuis door Ouma.."

Meteen herinner ik het me en grijp aan mijn buik.

"Is alles oké met my baby!" vraag ik doordringend.

"Ja haha hamdoulilah alles is oké zowel met jou als de baby" antwoord Amine terwijl hij me een kus geeft.

Opgelucht plof ik op het bed.

"Volgens mij heeft Oumayma ook sihr." zeg ik.

"Ik denk het ook, ze fluisterde nog uit de doodste hoek HeLp Me' antwoord Soraya.

"Imane, volgende keer als je ergens naar toe gaat verwittig mij dan meteen." zegt Amine streng.

Ik knik.

"Ik was gewoon goed gezind en wou Oumayma zien en kijk waar ik nu lig door haar" zeg ik terwijl ik mijn tranen inhoud.

Het doet me pijn omdat ze zich opeens zo gedroeg terwijl ze nooit zo is.

"Mohim ik ben in orde, de baby is in orde dus laten we naar huis gaan." zeg ik.

"ja je baby is ook inorde, ik wist niet eens van zijn/haar bestaan" zegt Soraya lachend terwijl ze haar armen kruist.

ik grinnik.

"Ik zweer ik wou het jullie vandaag vertellen maar door dit had ik de kans dus ni.."

Ik word onderbroken doordat Soraya met hzrd knuffelt.

"Je word gewoon mama!" zegt ze blij.

"en jij word tantee hbibaa" zeg ik.