Na moeilijke tijden komen makkelijk tijden❤️

✨104

"Weet je Imane, het iriteert mij" antwoord hij.

Ik kijk hem vragend aan.

"Het iriteert me soms wanneer je zo eigenwijs wilt doen" zegt hij terwijl hij zich gefocust op de weg kijkt.

"Hoezo" vraag ik.

"Kijk gewoon, je doet alles wat je wilt zonder na te denken!" zegt hij terwijl hij zijn boosheid bedwingt.

"Hoezo zonder na te denken" vraag ik terwijl mijn wenkbrauwen frons.

"Vorig keer jij en Sakina, jullie waren ontvoerd door die rare tante van jou" antwoord hij boos.

"nu ben je voor de zoveeeelssteee keer in ziekenhuis beland!" zegt hij ernog bij.

"Ja alsof ik kon rieken dat al die dinges zouden gebeuren"

"Ja maar waarom doe je dan niet wat voorzichtiger ofs" zegt hij.

Ik kijk hem raar aan.

"Waarom wachtte je gewoon niet op mij toen je naar Faisal enz wou gaan" vraagt hij.

"Ik wou Oumayma zien, je doet nu alsof ik een baby ben"

"Je draagt een baby in je buik en alsnog doe je niet voorzichtig!"

"ow dus nu ken ik geen verantwoordelijkheid!" zeg ik boos.

Het was stil.

Wauww! Dat hij zo denkt over mij

Ik bijt op men onderlip om niet uit te barsten.

"Als zwangere vrouw moet je weten dat je moet uit rusten!" zegt hij.

Ik negeer hem uit boosheid.

Ik kijk uit het raam en zie dat we geparkeerd zijn.

Ik doe de deur open en ga naar de voordeur zonder Amine nog een blik te gunnen.

Ik pak mijn sleutels en doe de deur open.

pp Amine:

Ik zie hoe Imane boos naar binnen gaat.

Een zucht verlaat mijn mond.

Mijn moeder had me daarstraks gebeld en ze was woedend.

Ik ga met mijn handen over mijn haar.

Ik doe de deur dicht en ga naar binnen. Ik doe men schoenen uit en mijn jas hang ik aan de kasptok voor de deur.

Ik plof neer op de zetel en kijk op mijn gsm.

TIINGGG

Samir: je moest van yema subiet komen!

Ik beantwoord snel die bericht met een 'oke'

Imane komt de woonkamer binnen gaat op de zetel zitten. Ze pakt de afstandsbediening en doet de tv aan.

Ik besloot om nu gewoon snel naar mijn moeder te gaan.

Ik sta op en doe mijn schoenen aan en mijn jas.

"Waar ga je naartoe?" hoor ik Imane vragen.

"naar mijn moeder" antwoord ik droog.

"Ik kom mee wacht"

"nee, Imane blijf gewoon thuis ik ben snel terug thuis" antwoord ik nog voordat ik naar buiten ga en de deur sluit.

Een schuld gevoel komt in me. Hoe erg kan ik wel niet zijn.