Bir Masal Gibi

Giriş

Eylül ve Serkan'ın gecekonduda ilk günleriydi..İkiside okula gidemezdi çünkü Mesude ve Nazan'ın ilk gidecekleri yer orasıydı..Bunu göze alamazlardı..Aslında Serkan herkesten uzakta olmayı istiyordu..Eylül'ü korumanın en kolay yolu buydu ona göre..Bu şehirde oldukları sürece Kemal'in onları rahatsız etmesi çok kolaydı..Mutfakta beraber bir şeyler hazırlarken aklındakileri birden söyleyiverdi Serkan..

Serkan:Eylül..Gidelim buradan..

Eylül:Ne ? Pişman oldun değil mi ? Söylemiştim sana..Sen yapamazsın böyle yerlerde Serkan..

Serkan:Hayır Eylül..Öyle değil..Ben seninle her yerde yaparım..Bu şehirden gidelim diyorum ben..

Eylül:Anlamadım..Nasıl yani ?

Eylül'ün ellerinden tutup içeriye getirdi Serkan..Güneylerin bulup getirdiği koltuğa oturdular..Eylül'ün elinden tutmaya devam ediyordu.

Serkan:Aşkım..Bak,biz seninle bir yola çıktık..Herkesi karşımıza alabiliriz..Anneni,annemi..Onlar istedi bunu..Bir de Kemal var..O pislik bizi huzursuz etmek için her şeyi yapmaya devam edecek..Onun için hiçkimseye bir şey söylemeyelim..Gidelim buradan..

Eylül:Nereye gideriz Serkan ? Bu çok büyük bir sorumluluk..

Serkan:İkimizde bir yıl sonra 18 olacağız..Şimdilik küçük bir kasabaya gideriz..Çalışırım ben..Okulumuzu da açıköğretimden devam ettiririz..Sonra zaten evleniriz..Var mısın Eylül ? Her şeyi,herkesi geride bırakıp gidelim mi bu şehirden?

Eylül:Varım..Seninle her yere gelirim..

Eylül ve Serkan'ın gecekonduya yerleştiği bölümden itibaren hayali kurgudur..