Bir Masal Gibi

Karar

Ertesi gün akşam kızlar,Güney ve Gökhan toplanıp Serkanla Eylül'ün evine gelmişlerdi..Her şeyden habersizlerdi tabi..Gelirken bir sürü şey almışlardı..

Serkan:Ne gerek vardı bu kadar şeye ? Biz hallediyorduk..

Meral:Ya evet..Dolapta o kadar çok şey var ki..Çok güzel halletmişsiniz canısı

Eylül:Meraaal..

Songül:Meral haklı kızım..Ne yiyip içeceksiniz..Tamam başta mantıklı gelmişti ama nereye kadar böyle yaşayacaksınız ? Okul da var..

Serkan:Arkadaşlar siz bizi düşünmeyin..Biz yoluna koyacağız her şeyi,değil mi aşkım ?

Eylül:Evet aşkım..

Gökhan:Şey..Annemde bunları gönderdi..Dolaba koyup ısıtsınlar dedi..Yine gönderecek zaten..

Serkan:Sağol Gökhan..

Cemre:Ya arkadaşlar..Okul ne olacak gerçekten ? Devamsızlıktan kalmamanız lazım..

Eylül:Biz onu düşündük merak etmeyin..Açıköğretimden devam edeceğiz..Şey,kızlar..Benim kıyafetlerimi getirdiniz değil mi ?

Kader:Evette..Sen niye bu kadar acele ettin ki ?

Eylül:Hiç..Öyle..

Serkan:Güney sen ne yaptın ? Bizim eve girebildin mi ?

Güney:Evet kimse yokken topladım eşyalarını..Kapıda kaldı alıyım dur..

Herkes sohbet ederken Eylülle Serkan yerde yan yana oturuyordu..Serkan bir an bile bırakmamıştı Eylül'ün elini..Söylemek istiyorlardı aslında..Onlardan sır çıkmazdı ama tepkilerinden çekiniyorlardı..Eylül mutfağa geçince Serkanda peşinden gitti çay doldurma bahanesi ile..

Serkan:Çok kızacaklar,vazgeçirmeye çalışacaklar ama vazgeçmek yok aşkım.

Eylül:Merak etme..Vazgeçmek yok..Ama söylemeliyiz..Onlardan başka kimsem yok benim Serkan.Onları kaybetmek istemiyorum

Serkan:Biliyorum canım..Hadi gel..

Eylül:Şu tabaktakileri alır mısın ? Bende çayları getiriyim

Serkan:Tamam canım

Çaylarla birlikte dönmüşlerdi..Eylül herkese çayı dağıttıktan sonra Serkan'ın yanına oturdu yeniden.

Songül:Ben size iki yatak ayarlıcam..Yerde buz gibi olmaz..Ya da bu kanepede..

Eylül:Yok Songül..Ayarlama

Songül:Hiç gurur falan yapma kızım..

Serkan:Onun için değil Songül

Songül:Neden o zaman ?

Eylül:Bu ev için hiçbir şeye gerek yok çünkü biz bu evde kalmayacağız

Güney:Yani ? Ne demek bu ?

Serkan:Size güvenebiliriz değil mi ?

Kader:Bu konuşmanın sonu hiç iyi değil..

Cemre:Ayy bir sus Kader..Sizde söyleyin artık,ne demek istiyorsunuz ?

Eylül:Biz Serkanla bir karar aldık..İstanbuldan gidiyoruz..Okulu,ailelerimizi bırakıp gideceğiz..

Gökhan güler..

Serkan:Komik olan ne ?

Gökhan:O işler sandığınız gibi kolay değil..Kaç yaşındasınız farkında mısınız ? Bu evi kiralarken bile ben konuştum ev sahibi ile

Güney:Katılıyorum..Delirdiniz mi siz ? Ne demek abi gidiyoruz..Ne halt yiyeceksiniz ? Okul,ev..Paranız bile yok..

Serkan:Evet zor olacak ama bir yıl geçinceye kadar idare edeceğiz..Sonra da evleniriz zaten..

Gökhan:Anlamıyor musun sen ? Kimse size ev vermez.Tabi hemen evlenirseniz o ayrı..

Güney:Oha abicim..Yavaş gel..Bu yaşta..Hem 18 olmadan nasıl olacak o iş ?

Gökhan:eğer ikiside tamam derse ben onlara yardımcı olurum..Sonra da istedikleri yere giderler..

Cemre:Gökhan..Hadi bunlar delirmiş..Sana ne oluyor ? Kolay mı sanıyorsunuz ya siz her şeyi ?

Serkan:Bizim başka çaremiz yok..Biz kararlıyız..Gökhan..Ne kadar kararlı olduğumuz belli değil mi ? Biz bu evi tutarak çok büyük bir adım attık zaten..Aşkım ?

Eylül:Aynen..Geri dönüşü yok..

Meral:Şaka gibisiniz..Şimdi ciddi ciddi evleneceksiniz öyle mi ?

Eylül:Başka çaremiz yok..

Serkan:Aynen..Zaten 18 olduğumuzda evleniriz demiştik..Bir yıl erken olacak sadece..En kısa zamanda Gökhan..

Gökhan:Tamam..Size haber vereceğim..

eysermehdamhikayeler 💘