Bir Masal Gibi

Dağılmak

Serkan annesiyle tartışırken Eylül geldi yanlarına.

Serkan:Eylül sen içeriye geç!

Eylül:Serkan ne yapıyorsun ? Biraz sakin ol noolur..

Serkan:Ne sakin olması Eylül ! Ne diyorsun sen ! Bu kadın bize neler yaşattı ! Benden sakin olmamı falan bekleme ! Sende defol git artık buradan !

Nazan:Ben özür dilemek için..Konuşalım diye..

Serkan:Sana inanmıyorum ! Sana güvenmiyorum ! Bizden uzak dur !

Eylül:Serkan..

Serkan:Eylül ! Geç içeriye !

Eylül gitmeyince Serkan Eylül'ün elini tutup salona götürdü.

Serkan:Kimse gelmesin ! Eylül'ü de göndermeyin !

Güney:Ne oluyor abi ya ? Biraz sakin olsana sen..Kadın belli ki kötü bir şey için gelmemiş..

Serkan:Bir dakika..İki gün öncesine kadar suçluyordun onu.Şimdi ne değişti ?

Güney:Serkan bak..

Serkan:Güney ne biliyorsun ! Söyledin değil mi ? Eylül'ün hamile olduğunu söyledin ona !

Güney:Ben..Ya evet söyledim ama..Size zarar vermekten vazgeçer diye..

Serkan:Sana inanamıyorum Güney !

Eylül:Serkan yeter ! Yeter artık ! Önüne gelen herkese bağıramazsın..Geldiğinden beri tuhafsın zaten!

Serkan:Eylül bu meseleden uzak durmanı istiyorum! En çok hasarı sen aldın zaten ! Daha fazla zarar görmeni istemiyorum !

Eylül:Ne demek bu şimdi ?

Sustu Serkan..Gözleri dolu dolu olmuştu..Dokunsan ağlayacak derler ya..Aynen öyle..

Eylül:Serkan..

Serkan:Bir şey yok aşkım..

Eylül:Var..Bir şey var Serkan!  Sen bir şey olduğunda gözlerini kaçırırsın benden.Söyle..Sorun ne ? İşten mi ayrıldın ?

Serkan:Hayır..İzin aldım

Salonda bunlar olurken Cemre Nazan'ı göndermişti..Konuşmak için uygun bir zaman değildi çünkü.

Herkes Serkandan bir açıklama beklerken Serkan susup kalmıştı.Nasıl söyleyecekti ki böyle bir şeyi ?

Gökhan:Konuşsana kardeşim..Sorun ne ? Halledelim..

Eylül'ün elinden tutup yanına oturttu Serkan.Nasıl söyleyeceğini bilemeden anlatmaya çalışacaktı ki Eylül Serkan'ı durdurdu..

Eylül:Tamam..Tamam anlatma..

Songül:Eylül ne oluyor ! Otur artık,şöyle aniden kalkma kızım !

Eylül:Anlatmayacak! İstemiyorum anlatmasını !

Eylül'ün tepkisine kimse anlam verememişti..Eylül herkesi orada bırakıp odalarına gitti hemen..

Güney:Ne oluyor bu kıza ya ?

Serkan:Ben konuşurum..Siz bizi yalnız bırakır mısınız ?

Gökhan:Aynen aynen..Hadi arkadaşlar biz çıkalım..

Herkes evden çıktığında Serkanda odalarına gitti..Eylül yatakta ayaklarını kendisine çekmiş ağlıyordu..

Serkan:Aşkım..Ne oldu ? Neden böyle yapıyorsun ?

Eylül:Öğrendin değil mi ? Her şeyi öğrendin ? Onun için böylesin !

Serkan:N-ne ?

Eylül:Serkan numara yapma ! Senden de bir seçim yapmanı istediler biliyorum ! Bu yüzden hastaneye gitmek istemedim ! Ben alacaktım o sonuçları ! Neden gittin !

Serkan:Eylül sen biliyor muydun! Nasıl söylemezsin bana ! Nasıl böyle bir şeyle günlerce tek başına savaşırsın !

Eylül:Seçim yapmamı istediler Serkan..Ya sen ya bebeğin dediler bana.Paran varsa kurtulacaksın dediler..Neyi seçecektim ! Paramız var mı ? Yok ! Yok işte! Ben ilk defa parasızlıktan korktum ! Sonra seçim yaptım ! Bebeğimi seçtim..O kurtulacak dedim..Onu öldürürsem annemden ne farkım kalacak dedim..O yaşayacak ama ben..Ben onu bir kez bile..

Serkan:Hayır..Hayır..Konuşma böyle..Konuşma ! Ölmene izin vermicem !

Eylül:Bir yolu yok Serkan..Yok aşkım ! Bebeğimizi doğuracağım..Sen..Sen de ona hem baba..Hem de anne olacaksın..Söz ver..Söz ver bana Serkan.Çocuğumuzu bir an bile yanından ayırmayacaksın..

İkisi de ağlıyordu..Serkan Eylül'ü susturmaya çalışıyordu bir yandan..

Serkan:Yeter Eylül yeter ! Sen senden vazgeçmemi istiyorsun ama yapmayacağım ! Bunu anlasan iyi olur !

Eylül:Bende bebeğimden vazgeçmem Serkan ! Bu senden isteyeceğim son şey..Anladın mı beni ? Onun her zaman yanında olacak olan bir babası olacak..