Bir Masal Gibi

Yasaklama

Adamlar oradan kaçmıştı hemen.

Songül:Kızlar ! Kızlar..İyi misiniz..Eylül !

Eylülden ses yok..

Kader:Kızlar bir şey söyleyin..Eylül !

Cemre:Ba-bayılmış..Meral..Meral sen iyi misin ?

Meral:K-kolum..Kolum çok acıyor..

Songül:Meral kolun..Kolun kanıyor Meral !

Kurşun Meral'in koluna denk gelmişti..Eylülde bayılmıştı..Kader ağlıyordu..

Songül:Cemre Eylül'e bak..Eylülle ilgilen Cemre ! Kader buraya gel..Meral'in koluna bastıracağız..

Kader:Bulamayacaklar..Bizi bulamayacaklar..Meral noolur dayan..Eylül,aç gözlerini ! Eylül..

Cemre:Bir şeyler yapmamız lazım..Bebeğe bir şey olacak kızlar..Eylül'ün kendisine gelmesi lazım..Bebek hareket etmiyor diyordu..

Songül:Ya kahretsin ! Niye biz yaşıyoruz bunu..Kardeşim kendine gel..

Meral:Songül..Ahh! Yapma..

Songül:Dayanacaksın Meral..Başka yolu yok..

..

Serkanlar polislerin ardından gelmişti..Her tarafta polisler vardı..

Serkan:Eylül..Eylül ! Burada mısın,Eylül !

Toprak:Serkan dur..Polislere bırak..

Serkan:Ama hocam ! Ya neden bir şey yapmıyorlar! Hadi !

Polisler eve girmeye çalışıyordu..Kızlarda sesleri duymuş,seslerini duyurmaya çalışıyorlardı..Bodrum kata gelen polislerde sesleri duymuştu..

Kader:Buradayız ! Açın kapıyı noolur..Açın !

Polis:Merak etmeyin..Güvendesiniz..Herkes iyi mi ?

Songül:Hayır abi değil..Arkadaşımız vuruldu..Bir arkadaşımız bayıldı..Hamile..Yardım edin noolur..

Polis:Kapının arkasından çekilin..Hemen !

..

Polisler kapıyı açmıştı..Sağlık ekipleri de hemen gelmişlerdi..Bir sedyede Meral,diğerinde de Eylül vardı..

Güney:Çıktılar ! Serkan,çıktılar abi..

Serkan:E-Eylül..Eylül..Eylül'e ne oldu Songül !

Songül:Bayıldı..Çok kötü..Çok kötü..

Görevli:İzin verin !

Serkan:Bende sizinle geliyorum..Eylül..Aç gözlerini bir şey söyle..Aşkım..İyi olduğunuzu söyle..Aç gözlerini..

Serkanda Eylülle ambulansa binmişti.Meralle de Cemre bindi ve herkes hastaneye geldi..Eylül ve Meral'e ilk müdahale yapılırken hastane koridorunda gergin anlar yaşanıyordu.

Gökhan:Kime bulaştınız siz ! Ya biz niye bunları yaşıyoruz Cemre ! Kaç yaşına geldiniz ! Hâla başınız beladan kurtulmuyor !

Cemre:Gökhan bağırma..

Güney:Gökhan haklı ! Ya size bir şey olsaydı ! Kim bu insanlar !

Kader:Onlara kızmayın..Her şey benim suçum..Benim yüzümden oldu..Ç-çok özür dilerim..

Feride:Kader ?

Kader:Feride hanım ben..

Kader en başından anlatır her şeyi..Serkan'ın öfkesi katlanmıştı..

Serkan:Ne diyorsun sen ya ! Nasıl böyle bir sorumsuzluk yaparsın !

Kader:Ö-özür dilerim..Eylül'ü korumaya çalıştım ama yapamadım..Kendimi hiç affetmeyeceğim..

Serkan:Affetme zaten ! Çünkü ben seni affetmeyeceğim ! Bıktım ya ! Nerede bela orada sizsiniz ! Nasıl başarıyorsunuz! Ama artık yeter !yeter tamam mı ! Eylül'e de oğlumuza da bir şey olmasına izin vermeyeceğim! Görüşmeyeceksiniz artık Eylülle !

Songül:Serkan ne diyorsun..Saçmalama..Eylül bizim kardeşimiz

Serkan:Eylül hamile Songül ve bildiğiniz gibi riskli ! Birkaç ay önce ölümden döndü..Şimdi de bu..Onlara zarar vermenize izin veremem..Eylülden uzak durun..

Herkes o kadar gergindi ki..Kimse Serkan'ın yanına yaklaşamamıştı..Doktordan haber gelince Serkan doktorun odasına girdi.

Serkan:Eşim ve bebeğimiz iyi mi ? Bir şey söyleyin..

Doktor:Eylül hanım iyi fakat bebeğin hareketleri yavaşlamıştı..Takip etmek için birkaç gün burada misafir edeceğiz..

Serkan:İyi ama ? Bebeğimiz hayatta değil mi ?

Doktor:Şuan bir sorun yok..Eşiniz de uyanmıştı zaten.,Yanına gidebilirsiniz ama dikkat edin..Yaşadıkları bir travma..

Serkan:Merak etmeyin.Bizim bünyemiz alışkın.Nasıl davranmamız gerektiğini biliyoruz.

Doktor:Efendim ?

Serkan:Yok bir şey..Ben eşime bakıyım..Teşekkürler..