Bir Masal Gibi

Dava Açma

Eylül sabah kahvaltıdan sonra Kader'i aradı..Ondan başkasından isteyemezdi böyle bir şeyi..

Kader:Kardeşim..

Eylül:Kader? Ne yapıyorsun ? Nasılsın ?

Kader:İyiyim canım..Meralle kahvaltı yapıyoruz..Siz ne yapıyorsunuz ? Çocuklar nasıl ?

Eylül:Çocuklar iyi..Metin okula,Umut kreşe gitti..Kızlar da bahçede oynuyorlar..Ben sana bir şey söyleyecektim..

Kader:Tabiki..Ne oldu ?

Eylül:Dava açmanı istiyorum..Benim avukatım olmanı..

Kader:Ne ? Ne davası ?

Eylül:Boşanma..

Kader:Eylül..Ama..

Eylül:Kader..Yanımda mısın ? Değil misin ? Sen olmazsan bir başkası avukatım olur.Ben kararlıyım..

Kader:Kardeşim ama..

Eylül:Nerede,hangi cehennemde ne yaptığını bilmediğim kocam ve üç yıldır tek başına savaştığım bir hayat var Kader ! Ve bu ne kadar yorucu bilemezsin..Bizi terk eden bir adamla bunca zaman boşanmamak,onu bir umut beklemek benim hayvanlığım..Daha fazla çocuklarımın üzülmesine izin vermeyeceğim..Kendime ve çocuklarıma bir hayat kuracağım..

Kader:Nazan teyzeyle konuştun mu ?

Eylül:Konuştum..Ne söyleyebilir ki ? Ben haklıyım..Kardeşim öldü benim..Metin 1 ay ben 1.5 ay komada kaldım..Çocuklarım erken doğdu..Ben tüm bu acıları yaşarken Serkan bizi terk etti.Bir kere bile aramadı bizi..Şimdi bana kimse Serkan'ı savunmasın..

Kader:Peki..Peki nasıl istiyorsan öyle olsun..

Kader telefonu kapattıktan sonra Güney'i arayıp durumu anlattı..Serkan ile iletişime geçebilen tek kişi Güneydi..Serkan İstanbulda berbat bir evde yaşıyordu..Zaten eski Serkan değildi..Kendisini içkiye vurmuş,bunca zaman kendisini suçlayarak yaşamış,kimseyle görüşmemişti.Geçen sene Güney Serkan'ı bulmuş,karşısına çıkmıştı ama Serkan nerede olduğunu söylememesi için Güney'e yemin ettirmiş,onu tehdit etmişti..

Güney Kader ile konuştuktan sonra ne zamandır gitmediği Serkan'ın evine gitmişti..Serkan kapıyı sarhoş halde açtığında Güney de oracıkta Serkan'a yumruğu geçirmişti.

Güney:Hayvan herif !

Serkan:Ne işin var senin burada ! Ne yaptığını sanıyorsun!

Güney:Ulan..Şu haline bak! Seni tanıyamıyorum!

Serkan:Başlama yine.Sus !

Güney:Serkan..Ailen..Karın..Çocukların..

Serkan:Ya sus dedim sus !

Güney:Eylül..Kader'i aramış..Boşanma davası açıyormuş..Kız haklı..Yıllarca seni bekledi..Acısına rağmen Serkan gelecek dedi..Ama sen onu..

Serkan:Sus artık ! Sus !

Güney:Umut..5 yaşına girecek yakında..Masal ve Öykü geçen haftalarda 3e girdiler..Eylül Büşra'nın acısına rağmen ayakta..

Serkan:Defol git buradan ! Defol !

Güney:Derdin ne senin.Ulan o kız o kadar şey yaşadı bırakmadı seni.Sen onu sana en ihtiyacı olduğu anda terk ettin ya sana diyecek sözüm yok.

...

Eylül Masal ve Öyküyü almış sahile inmişti..Kumsala oturmuşlardı..Oyun oynuyorlardı.

Masal:Anne..Sen kuaföysün..Bisim saçımısı yapacaksın tamam mı

Öykü:Ama önce benim..Bölee cücük cücük öy tamam mı ?

Masal:Hayıy ben..Benim saçımı öycek

Öykü:Hayıyy ya benim!

Eylül:Aaa..Bir dakika bir dakika..Kavga etmek yok demiştik..Kavga etmek kötü bir şey.Sırayla yapacağım..

Masal:Ama anne..

Eylül:Aması falan yok küçük hanım..

Eylül sırayla kızlarının saçlarını örmüştü..Kızlarda biraz Eylül'ün saçlarıyla oynamışlar sonra da kumda kendi aralarında oynuyorlardı..Eylülde onları izliyordu..Elinde termostan doldurduğu çay da vardı.O gözleri dolu dolu kızları izlerken yanına komşularından biri geldi..

Ali:Eylül hanım ?

Eylül:Ali bey ? Merhaba..

Ali:Merhaba..Nasılsınız ?

Eylül:İyiyim..Çocukları çıkardım biraz..Siz ?

Ali:Bende iyiyim teşekkür ederim..

Ve aralarında sohbet başlamıştı..Kızlar da kendi aralarında koşuşturuyorlardı..

Ehh,devam etsin diyen sizdiniz 🤪