Bir Masal Gibi

Oyun

Hastane günleri bitmişti sonunda.Eylül'ün tedavisi olumlu sonuçlanırken bir yandan da kendisini ömür boyu koruması gerekiyordu..Serkan öyle dikkat ediyordu ki Eylül'e..Her an yanındaydı..Derslerin başlamasına da çok az bir zaman kalmıştı..Bu süreci de evde geçiyorlardı..

Eylül:Serkan..Serkan bu ne !

Serkan:Hıı ? Ne oldu aşkım ?

Eylül:Bu odanın hali ne..Ya inanmıyorum..Ben uyurken ne yaptın sen ?

Serkan:Şey..Şey oldu..

Eylül:Ne oldu ? Ben burayı akşam düzelttim..

Serkan:Tamam ya itiraf ediyorum..Sen halıları dolaba koy dedin ya akşam..Ben onu unutmuşum.Sen uyanmadan yapıyım derken de bütün dolaptakiler üstüme düştü hızlı hızlı yaparken..Ama düzeltecektim..Valla bak..

Eylül:Yine oyuna daldın akşam dimi telefonda ? Bu oyunda ne var ? Ya oyun oynamaktan yüzüme bile bakmıyorsun artık.

Serkan:Aşkım ne yapıyım..Sıkılıyorum evde..Sonra dalıp giderken saati fark etmiyorum..

Eylül:İyi tamam.Sen oyununu oynamaya devam et.Ben yaparım

Serkan:Hayır tabiki..Dur dur..İki dakika da hallederim ben..

Eylül mutfağa geçerken Serkan orada kalmıştı..

Eylül kahvaltı hazırlarken zil çaldı..Songülle Güney gelmişti..Eylül beklemediğinden şaşırmıştı tabi..

Güney:Eylül..Bizi almayacak mısın içeriye ?

Eylül:Ay pardon..Ben şaşırdım sadece..Beklemiyordum..

Güney:Ee Serkan söylemedi mi ? Kahvaltıya gelin bize diye aradım siz gelin dedi..Tamam falan demiştim ama..

Eylül:Akşam mı aradın sen Serkan'ı ?

Güney:Evet..Biraz geçti ama..

Songül:Ne oldu ki kardeşim ?

Eylül:Serkan bey şu sıralar kendisinde değil..Gözü telefondan başka kimseyi görmüyor..Kahvaltı da,uyumadan önce hatta her dakika telefonuyla aşk yaşıyor..Onun için bir şey olduğunda Serkan'ı değil beni arayın siz

Güney:Ben hiçbir şey anlamadım..

Songül:Valla bende..Nerede o ?

Eylül:Sağdaki odada..Dağıttığı yeri düzeltecekti ama emin değilim..Hadi geçin siz,ben hemen bir şeyler hazırlıyorum

Songül:Dur yardım ederim ben sana

Güneyde Serkan'ın yanına gitmişti..

Güney:Serkan ? Napıyosun oğlum burada ?

Serkan:Off korkuttun Güney..Eylül sandım oğlum..Oyun oynuyorum gel..

Güney:Ne ? Oyun mu ?

Serkan:Fena sardım ya..Eylül öldürecek beni az kaldı ama ne yapıyım bırakamıyorum.

Güney:Hıı kız bu yüzden atar yaptı biraz önce..Haklı da..Oğlum halıların arasında oyun mu oynanır ? Düzeltsene şurayı..Çocuk musun sen ?

Serkan:Tamam ya..Off,öldüm zaten..Hadi yardım et bana..

Cemre,Meral ve Kader evdeydi..Kader şu sıralar annesini bulma derdine düşmüştü..Kızlardan habersiz geçmişini öğrenmeye çalışıyordu..Cemre odasına pat diye girince Kader de telaşlanıverdi..

Cemre:Napıyosun sen ?

Kader:Hiç..Dolabımı düzenleyecektim..Ne oldu ?

Cemre:Kahvaltı yapacağız..Hadi gel

Kader:Siz yapın ya..Ben aç değilim..

Cemre:Kader sen iyi misin ? Depresyona falan mı girdin ? Sürekli odandasın..Tam Eylül iyileşti derken..

Kader:İyiyim ben..Gerçekten iyiyim..

Cemre:Peki tamam..Öyle diyorsan..

..

Serkanla Güney işleri bitince mutfağa geçtiler..Hep birlikte kahvaltı yaptılar..Eylül Serkan'a tripliydi biraz..Aslında böyle şeylere takılmazdı ama aldığı tedavi ve hamileliği onu çok hassas yapmıştı..

Songül:Ya Eylül..Meral'in doğum günü yaklaşıyor..Ne yapacağız ?

Eylül:Bilmem ki..Aslında baş başa kutlayabiliriz..Ne zamandır bir arada olmadık..

Serkan:Ne ? Ben ne olacağım Eylül hanım ?

Eylül:Oyununu oynarsın rahat rahat Serkancım.Sen demedin mi bana beni rahat bırak biraz diye ?

Serkan:Aşkım..Ben onu oyun oynarken yanlışlıkla söyledim ya..Gerçekten..

Eylül:Bilmiyorum artık..

Songül:Aslında Eylül haklı..Biz baş başa kutlayalım..Hem Meral de ne zamandır yalnız kalamadık diyordu

Güney:Satış yani Songül hanım ?

Songül:Birazcık öyle sevgili..

Nazandan olanları öğrenen Defne soluğu Mesudenin evinde aldı..Şirkete birileriyle paylaşmaya niyeti yoktu..

Mesude:Sen niye geldin buraya ? Annen mi gönderdi yoksa ?

Defne:Yok..Beni kimse göndermedi..Ben geldim..Eylülle Serkan döndü..Birkaç ay oldu hatta..Bilmek istersin diye haber vermeye geldim..

İyi geceler..Ya tıkandım ben burada..Hikaye hakkında fikirleriniz varsa yorumda belirtir misiniz ?