Bir Masal Gibi

Çaresizlik

Güney Serkan'ı alıp Serkanların evinin önüne geldi.Kızlar hâla oradaydı..

Songül:Ne oluyor Güney ? Serkan senin bu halin ne ? Ya Eylül nerede ? Söylesenize..Susmayın

Güney:Aradınız mı Eylül'ü ?

Cemre:Defalarca..Kapalı telefonu..Kapıyı da açmıyor.Serkan ya siz üç gündür neredesiniz ?

Güney:Kızlar bir sakin olun tamam mı ? Bulacağız Eylül'ü..

Kader:Eylül'e ne oldu Serkan ?

Meral:Ya niye susuyorsun ! Cevap versene !

Güney:İçeriye girelim..Anahtar var değil mi sende Serkan ?

Serkan:Var..Çıkın,açıyım kapıyı..

Serkan kapıyı açınca herkes içeriye girdi..Serkan hariç..

Güney:Serkan..Gelsene şuraya.

Serkan:Güney ben yapamıcam..Giremem eve..

Güney:Serkan Eylül kayıp ve bizim Eylül'ü bulmamız gerekiyor

Serkan:Ben biliyorum..O yaptı kesin..Annem yaptı !

Serkan bir hışımla çıkıp gitti evden..Soluğu Nazan'ın evinde aldı..Kapıyı yumrukladı..Çok geçmeden de açıldı kapı..

Nazan:Ne oluyor Serkan ? Kapıyı kıracaksın.

Serkan:Ne yaptın..Eylül'e ne yaptın ! Söyle çabuk! İstediğini yaptım! Ayrıldım ondan.Zarar vermeyecektin Eylül'e ! Ama yok.Eylül yok !

Nazan:Ben hiçbir şey yapmadım Serkan.Ayrıldım dedin,kapattım konuyu

Serkan:Bu kadar basit değil mi senin için her şey! Ben onu çok seviyorum.Ona zarar verme diye ayrıldım ama senin umrumda değil.Mutluluğum,ona olan aşkım..Sen benim elimden her şeyi aldın ! Mutlu musun şimdi !

Nazan:Ben senin için yaptım.Bu yaşta evlilik falan olmaz.Oyun değil bu.

Serkan:Ne oyunu ya ! Biz çocuk değiliz ! Şimdi söyle,karıma ne yaptın !

Nazan:Ben hiçbir şey yapmadım dedim ya.Duymuyor musun beni ?

Serkan:Sana inanmıyorum ! Evliliğimi mahvettin..Hayatımı mahvettin  ! Beni düşürdüğün duruma bak ! Karımı anneme karşı korumak için hayatımı mahvettim kendi ellerimle ! Sen benim..Sen benim..

Nazan:Serkan yeter artık..Sarhoşsun da zaten..Eve gir artık

Serkan:Burası benim evim değil ! Benim evim Eylül'ün olduğu yer..Benim evim bebeğimizin olduğu yer..Sen benim babalığımı elimden aldın..Senin yüzünden çocuğum nefret edecek benden.Hiçbir zaman baba olamayacağım ona..Mutlu musun !

Nazan:Ne ? Eylül hamile mi ?

Serkan cevap vermeden çekip gitti..Delirecek gibiydi..Eylül'ü nerede bulacaktı,hiç bilmiyordu..Eve döndü yeniden..

Güney:Serkan ?

Serkan:Güney polise gitmemiz lazım.Söylemiyor hiçbir şey..

Güney:Biz polisi aradık..Buraya geliyorlar..

Songül:Serkan kardeşimize ne yaptın ? Onu nasıl üzersin sen ya ! Nerede Eylül !

Serkan:Bilmiyorum ! Bilmiyorum ! Bilmiyorum ! Bana hiçbir şey sormayın !

Polisler geldiğinde Serkan her şeyi en baştan anlattı  polislere..Kızlar çok sinirlenmişti..Polisler araştırmaya başlayacaklarını söyleyip gittiklerinde ise birbirlerine girdiler..

Cemre:Serkan sen nasıl böyle bir şey yaparsın ya ? Onları annenden yanlarında olarak korumak yerine ayrılmayı mı tercih ettin ! Bu saçmalık ! Aptalca yaptığın !

Serkan:Evet ben aptalım Cemre ! Aptalım tamam mı ! Susun artık ! Gidin buradan ! Gidin !

Güney:Ya yeter ! Yeter ! Sakin olun biraz ! Oturup ne yapacağımızı düşünelim.

Serkan:İstemedi..O buraya gelmeyi hiç istemedi..Ama ben ısrar ettim..Benim yüzümden oldu her şey..

Sabaha doğru Serkan'ın telefonu çaldı..Emniyetten aramışlardı..