Bir Masal Gibi

Evde ilk gün

Serkan çıkış işlemlerini hallederken kızlar Eylül'ün eşyalarını toparlıyordu..Bebekte Meraldeydi..

Songül:Bebeği oyuncak yaptın Meral..O daha çok küçük..

Meral:Kıskanma Songülcüm..

Songül:Salak mısın kızım sen ? Ne kıskanacağım küçücük çocuğu..

Meral:Hıhı..Tabi..

Cemre:Eylül sen iyisin değil mi ? Bak kendini kötü hissediyorsan bu gece de hastanede kal..

Eylül:İyiyim Cemre,merak etme..

Kader:Valla Eylül..Bizi o kadar korkuttun ki..Bir gün senin yüzünden kalpten gideceğim...

Eylül:Ooo sen benim yaşadıklarımı yaşasaydın Kader..

Songül:Sanki neler yaşadığını anlattın da..Sen bir iyileş o zaman konuşacağız seninle..Birileri kardeş olduğumuzu unutmuş..

Eylül:Ya Songül..Öyle söyleme..Bu Serkanla benim meselemdi..

Songül:Tamam konuşmuyorum..Ama o Defne'yi gördüğüm yerde..

Eylül:Bunları konuşmasak ? Gerçekten oğlumdan başka hiçbir şey düşünmek istemiyorum şu sıralar..

Serkan işlemleri halletmiş gelmişti..Güney de aşağıda bekliyordu onları..

Serkan:Hazır mısınız ?

Cemre:Evet evet..Toparladık her şeyi..

Serkan:Tamam o zaman çıkabiliriz..Meral bebek sende..Eylül sen benimle gel..Kızlar sizde eşyaları alırsınız artık.

Kader:Tamam aldık zaten her şeyi..Şey..Bize gidiyoruz değil mi ?

Serkan:Hayır tabiki..Bize gidiyoruz..Ben evi temizlettim dün..

Eylül:Sen dün eve mi gittin bir ara ?

Serkan:Evet..Kaç aydır eve girmiyoruz..

Cemre:Tamam o zaman çıkalım..

Serkan Eylülle birlikte yavaş yavaş indi..Meral ve Kader de Serkan'ın arabasına binmişti..Diğerleri de Güneyle geleceklerdi..

Eylül:Serkan..Annenle konuştun mu ? İki gündür görmedim..

Serkan:Beni aradı dün..Yemek hazırlıyorum size dedi..Sonra da konuşmadık..

Eylül:Arasana bir..Merak ettim ben

Serkan:Boşver Eylül..Gitsin Defne ile uğraşsın..Gerçekten muhattap olamıcam..

Eylül:Kadının ne suçu var Serkan ?

Serkan:O da az çektirmedi bize zamanında..

Herkes sustu..Eylül eve gidiyordu ama içi hiç rahat değildi..O evden en son çıktığı gün geldi aklına..Hiç çıkmayacaktı belli ki..

Meral:Eylül..Eylül..

Serkan:Eylül..Hadi canım..

Eylül:Hı ? Ne oldu ?

Serkan:Geldik..Sen iyi misin ?

Eylül:İyiyim..Tamam..Dalmışım sadece..

Başka bir şey söylemeden arabadan indi Eylül..Oğlunu da Meralden aldı..

...

Gökhan ve Mertte Serkanların evine gelmişti..Kızlar Eylül için yemek hazırlıyordu..Diğerleri de salondaydı..Eylül ve Serkan sessizdi..İkisinin içinde de fırtınalar kopuyordu..

...

Yemekten sonra herkes dağılmıştı..Eylül ve Serkan aylar sonra evlerinde beraber kalmışlardı..Bir de bebekleri vardı artık..

Serkan:Şey..Geç oldu..Sen yorgunsunda..Uyu istersen..Ben Umut'a bakarım..

Eylül:Uykum yok Serkan..Bir şeyler içeceğim..İstiyor musun ?

Serkan:Sen dur..Ben hazırlarım..Sen gel otur buraya

Eylül:Beraber hazırlayalım o zaman..

Eylül'ün ardından Serkanda mutfağa geçti..Eylül dolaptan bir şeyler çıkarırken Serkan da arkasındaydı..

Serkan:Bak orada senin sevdiğin şeylerden var..Onları da al..Ama yediklerine dikkat edeceksin..Bunu da unutma

Eylül:Sen iyice alıştın bu işe..

Serkan:Yani..O kadar dergileri boşuna okumadık..Sonuçta hem senin hem bebeğin sağlığı için..

Eylül arkasını döndüğünde Serkanla göz göze geldiler..

Eylül:Şey..Alsana bunları..Dolap açık kaldı..

Serkan:Ta-tamam..Bak sana kuşburnu,kimyon falan almıştım ben..Bence onlardan iç..

Eylül:Tamam Serkan..Asitli şeyler içmeyeceğim..Yediklerime de dikkat ediyorum..Başımda böyle dikilme

Serkan:Nasıl ?

Eylül:Böyle işte..Hem şu üstüne bir şeyler giy..

Serkan:Evimizdeyiz Eylül..Ve bizden başka kimse yok..Seni görende çıplağım sanacak..Sadece tişörtümü çıkardım..

Eylül:Unuttun mu ? Biz ayrıldık..Beş gün oldu..

Serkan:Unutmak ne mümkün..Her dakika bununla yaşıyorum..

Eylül:Serkan..Umut..Ağlıyor..Git hadi..Çocuğa bak..

Serkan Eylül'ü hızlıca yanağından öpüp Umut'un odasına gider..

zeyeyserrrr canım okur ❤️