Bir Masal Gibi

Özel Görüşme

Serkan Tolga bey ile anlaştığı yere gelmişti..Önce konuşacak olan Tolga beydi..

Serkan:Benimle ne konuşacaktınız Tolga bey ?

Tolga:Eylül'ün son hali..Her şey iyiye giderken son seansta onu pek iyi görmedim açık konuşmak gerekirse..

Serkan:Ne oldu ki ? Ne söyledi size ?

Tolga:Biliyorsun çok detay veremiyorum ama kafası karışmıştı..Senin onu bırakacağını düşünüyor..Umut'u da alıp gitmeni falan..Ama haklı diyor..Benim bir şey yapacağımdan korkuyor olabilir falan dedi..Beni terk ederse ona kızmam dedi..

Başından aşağıya kaynar sular döküldü Serkan'ın..Demek Eylül o gün olanları kafasına takmıştı..

Tolga:Serkan ? İyi misin ?

Serkan:Böyle düşünmesine ben sebep oldum..Nasıl iyi olabilirim ki ?

O gün olanları özetledi Serkan..

Tolga:Anlıyorum..Bu yüzden bunları söyledi demekki..Bir de bu şehirde yaşamanın kendisini yorduğunu söylemeye çalıştı ama..Yaptığınız tatil onu çok mutlu etmiş..

Serkan:Eylül İstanbul'a dönmeyi hiç istememişti..O daha çok küçük şehirlerde yaşamayı seviyor..Diğer konuda da dediğim gibi suçlu benim..Pişman oldum,sonra üstünde durmadım..Bir şey de söylemedi ama demekki kendi kendine bir şeyler kurmuş..

Tolga:Öyle görünüyor..Biraz daha dikkat edelim olur mu ? Biliyorum zor ama onu geri kazanmamız için...

Serkan:Tabi olaylar peşimizi bırakırsa..

Tolga:Ne demek bu ?

Dün gece yaşadıklarını anlattı Serkan..

Tolga:Bu kötü olmuş.Böyle bir şey onu geçmişiyle yüzleştirmiş anlaşılan..Ama asıl hesabı annesiyle..Geçmişiyle değil..

Serkan:Aynen öyle..Şuan sanki dün gece olanlar yaşanmamış gibi davranıyor..Ki bu beni çok korkutuyor..

Tolga:Çünkü hesaplaşmaktan korkuyor..Bunca yaşanılan şeyden sonra annesiyle karşılaşmak istemiyor..

Serkan:Eylül annesini hiç affetmek istememişti..Ben barıştırmıştım..Ama annesiyle arası hiç iyi olmadı barıştırdıktan sonra..Hep uzak durdu Eylül..

Tolga:Mutluluğunun bozulmasından korkmuş..

Serkan:Bunu Eylül mü söyledi ?

Tolga:Şey,evet..Seansın birinde şey demişti..Ben Serkan'ı o kadar çok seviyorum ki annemin hayatıma yeniden girip bizi ayırmasını istemiyorum..Beni yetimhaneye bırakan bir kadın yüzünden sevdiğim adamla hayatımı riske atamam..Annem benden zaten vazgeçmişti..

Gülümsedi Serkan..Buruk bir gülümseme olsada..

Artık emindi Serkan, Eylül'ün en büyük korkusu kendisinden ayrı kalmaktı..Hep söylerdi ya Eylül..Sen benim kahramanımsın diye..Kimse kahramanını kaybetmek istemezdi..

Serkan:Peki şimdi ne olacak ? Yani Eylül böyle davranırken ben ne yapmalıyım ?

Tolga:Hiçbir şey..

Serkan:Nasıl yani ?

Tolga:Artık akışına bırakmanın zamanı geldi..Aslında tam olarak bu değil..Nasıl anlatsam..Sen akışına bırakıyormuş gibi yapacaksın ama aslında öyle olmayacak..Ah..Biliyorum,çok karışık..Şöyle söyleyim,ipin ucu sende Serkan..Eylül'e hiçbir şey hissettirme,o nasıl davranmak istiyorsa öyle davransın..Mesela bugünkü gibi şirkete mi gitmek istiyor,bırak gitsin..Ama senin bir gözünde hep onun üstünde olsun..Anlatabildim mi ?

Serkan:Anladım..İpin ucunu kaçırırsam Eylül'ü kaybedebiliriz..İpi sıkı sıkı tutarsam da kaybederiz,onu sıkmamam gerekiyor..Tam orta yolu bulacağım..Ne onu sıkacağım ne de bırakacağım..

Tolga:Tam olarak böyle..