Kahvaltı

225 19 49
                                    

Saat 10 a doğru önce Serkan açmıştı gözlerini..Yanı biraz boştu..Uyku sersemiyle Umut'u göremeyince tedirgin oldu önce..Sonra Umut'un Eylül'ün dibinde olduğunu görünce gülümsedi..Umut Eylül'ün serçe parmağını tutmuş Eylül de ona sarılmıştı..İkiside uyuyordu..Binlerce kez şükür etti Serkan..Umut'un kaçırılıp Eylül'ün de depresyona girdiği günleri hayatı boyunca unutmayacaktı..Verdikleri en büyük imtihan bu dönemdi galiba..Henüz devam etsede her şeyin yoluna gireceğine inanıyordu Serkan..İnanmak istiyordu..

On dakika sonra Eylülde gözlerini açtı..Umut'u öyle gördüğü için Serkan endişelenmişti.Eylül'ün tepki vereceğini düşünmüştü ama öyle olmamıştı..Eylülde Serkan'ın korkusunu hissetmişti..Göz göze geldiler..

Eylül: üstünü örtebilir misin ? Ben kıpırdamak istemiyorum..Uyanmasın..Ben kaç kez örttüm ama yine açmış..Hastalanacak..

Gülümsedi Serkan..Hem Umut'un hem de Eylül'ün üstünü örttü..Yeniden uzandıklarında onlara yaklaştı ve Eylül'ün elini tuttu..

Serkan:Biraz daha uzanalım böyle..Sonra kahvaltıya gideriz..Biraz da gezer döneriz..

...

Kahvaltıyı dışarıda bir köy restaurantında yapacaklardı..Saat 11 e doğru hazırlanmaya başladılar..Serkan Umut'u sıkı sıkı giydirdi..Eylülde bir şeyler giymişti ama Serkan'a göre biraz daha sıkı giyinmesi gerekiyordu..Eşyalarını yerleştirdikleri dolaptan eldiven,şapka,atkı ve Eylül'ün kalın montunu çıkardı Serkan..

Serkan:Canım..Bunları al bence..Hava çok soğuk..Gideceğimiz yer sıcak olur tabi ama gidinceye kadar üşürsün..

Eylül'ün önüne gelip atkıyı boğazına doladı Serkan..Şapkayı da Eylül'ün başına takıp burnunun üstünden öptü..

Serkan:Bak..Üşümüşsün daha çıkmadan..

Kendisi de hazırlandığında Eylül'ün elini sımsıkı tuttu Serkan..Umut'u da bebek arabasına yerleştirmişti zaten..

Eve biraz yürüme mesafesindeki yere geldiler..Köy kahvaltısı istemişlerdi..

Huzurlu bir yerdi burası..Serkan Eylül'ü sıkmadan onun kafasını dağıtacak şekilde konular açmıştı tüm kahvaltı boyunca..Aklına Tolga beyin söyledikleri geliyordu..

Flashback, 3 gün önce,telefon konuşması

Tolga:Eylül yanında mı Serkan ?

Serkan:Hayır hayır..Ben sizinle konuşmak için evden çıktım Tolga bey..Son geldiğinizde konuşamadık..

Tolga:Biliyorsun,Eylül'ün yanında bilgi vermek istemiyorum..

Serkan:Evet en doğrusu da bu zaten..

Tolga:Aynen öyle..Serkan,yavaş yavaş konuşmaya başladı Eylül..Sanada söylediğim gibi bu yaşta yaşadıkları ağır gelmiş belli..Henüz her şeyi konuşmasada bunu anlayabiliyorum..Bir çeşit depresyon..

Serkan:Peki ben onu bir yerlere götürsem ? Uzaklaşsak biraz buradan..Olur mu ?

Tolga:Bu iyi fikir aslında ama ben bir kez daha görüşmek isterim..Sonra da süreyi bir haftaya çıkartırım..Sizde tatil yapmış olursunuz..

Serkan:Çok iyi olur..Peki ben nasıl davranmalıyım ?

Tolga:Bazı konularda üstüne gitme..Sıkılmasın yani..Başka şeylerden konuş mesela onunla..Kafasını dağıtmasına izin ver..Sevdiği şeyleri yapın beraber..Küçük adımlar yani..Hatta bebek adımları..Atıyorum sevdiği küçük bir şeyi al..Pasta mı seviyor,ya da sevdiği bir içecek falan..Bunları sen biliyorsun..Bir şey olduğunda aşırı tepki verme..Ona hissettirme yani..Umut ile kendisi ilgilenmek isterse ilgilensin..Sen Umut'a bak,yemeğini yap,Umutla ilgilen Eylül falan deme..O isterse yapar zaten..

Serkan:Tamam Tolga bey..Bebek adımları..Merak etmeyin..

Tolga:O zaman ben seansta görüştüğümde bir hafta sonra gelmesini isteyeceğim..

Serkan:Tamam..Çok teşekkür ederim.

...

Günaydınn💐

EySercinizz ❤️

Bir Masal GibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin