Bir Masal Gibi

Acıyı Yaşama

Tam üç gündür Umut Kemal'in elindeydi.Polisler araştırıyorlardı ama Kemal'in yerini bulamamışlardı henüz.

Eylül ve Serkan çok kötüydü..Nazan da sürekli kendisini suçlayıp duruyordu..Herkes Serkan ve Eylül'ün evindeydi..Eylül kendisini kapatmıştı odaya.Ne konuşuyor,ne uyuyor ne de bir şeyler yiyordu.

Songül:Ben bunları Eylül'e götürüyorum..Belki açar kapıyı..

Serkan:Bana bırak Songül..Ben götürürüm..Ev telefonu falan çalarsa açın..

Güney:Tamam kardeşim..

Serkan üst kata çıktı..Alt kattakilerin de artık gücü kalmamıştı..Herkes ayakta kalmaya çalışıyordu ama bu zordu.

Cemre:Ben çok korkuyorum..Serkan'ın yanında bir şey söyleyemiyorum ama..

Songül:Her şey yolunda gidiyordu..Nereden çıktı şimdi bu adam..Yeğenimizden ne istiyor..

Meral:Bir şey yapmaz değil mi ? O kadar da kötü olamaz değil mi ? Minicik o daha..

Kader:Kemal bu..Neden polisler bulamıyor..

Güney:O adamı gördüğüm yerde öldüreceğim !

Serkan yukarıya çıkmıştı ama Eylül kapıyı açmıyordu yine..

Serkan:Canım..Aç artık,noolur aç..Bak hiçbir şey yemiyorsun..Sana bir şey olacak diye çok korkuyorum..Bir şey söyle,konuş..Eylül ayakta durmaya çalışıyorum ama bu çok zor..Bende acı çekiyorum..Bende korkuyorum..

Eylül kapıyı açıp yatağına uzandı yeniden..Odayı dağıtmıştı..Serkan yanı başına gitti..

Serkan:Aşkım..

Eylül:Serkan..Acını yaşa..Yemek falan istemiyorum..Acımı yaşamama izin ver..

Serkan:N-ne acısı ? Oğlumuz ölmedi Eylül..

Eylül:Ya öldü ! Kemal oğlumuzu öldürdü..İntikam aldı..Bebek diye kıymayacağını mı sanıyorsun ? O öyle bir adam değil!

Serkan:Hayır ! Hayır ! Kendine gel ! Umut ölmedi.Oğlumuz ölmedi ! Polisler oğlumuzu bulacak..

Eylül yatağa oturdu..Üstündeki örtüyü de açtı..

Eylül:Bak Serkan..Bak..Tam üç gündür oğlumu emziremiyorum..Kıyafetim hep süt oldu..Oğlumu emziremediğim sütler bunlar..Eğer yaşasaydı polisler bulurdu..Ama yok..Yok Serkan..Bulamadılar..Oğlumuz gelmeyecek artık..Evimizde artık bebek kokusu olmayacak..Ben kabullendim..Sende kabullen Serkan..Ben niye çıkmıyorum odamızdan ? Çünkü acımı yaşıyorum..Çünkü canım çok yanıyor..Bununla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum..Oğlum olmadan yaşamayı nasıl öğreneceğim bilmiyorum !

Eylül'ün bu hali karşısında Serkan dayanamayıp tokat attı Eylül'e..

Serkan:Yeter ! Yeter kapa çeneni ! Hiçbir şey kabullenmiyorum! Sende kabullenmeyeceksin çünkü oğlumuz ölmedi !

Eylül kendisini banyoya kapattı bu kez de..

...

Serkan komidinin üstündeki saati alıp karşısındaki dolaba attı..Ayna paramparça olmuştu..

Serkan:Ölmedi ! Oğlumuz ölmedi Eylül ! Ölmedi! Onu bulacağım..

Güney seslere koşarak yukarıya çıkar..

Güney:Serkan..Serkan naptın ! Eylül nerede..

Serkan:Öldü diyor..Oğlumuz öldü,acısını yaşıyorum diyor..Delirmiş gibi..O hiç iyi değil Güney..

Güney:Serkan..Bu çok zor evet..Eylül de böyle acısını yaşıyor..

Serkan:Bu saçma ! Çok saçma Güney..Oğlumuz ölmedi.. mezara koyamaz onu..Sadece o şerefsiz kaçırdı..Polisler bulacak..Gelecek oğlumuz..Gelecek dimi ?

Güney:Kardeşim..

Serkan:Olmaz Güney..Ben bunca zaman Eylül'ü korumaya çalıştım o adamdan..Şimdi oğlumuz..Eğer o şerefsiz oğluma bir şey yaparsa..

💔💔💔