Kızlar bir sürü şey hazırlamışlardı evde..Bu beraber yapacakları son keyifti İstanbulda..Eylül ve Serkan'ın kararını o kadar iyi anlamışlardı ki..Onların bu şehire yeniden dönmeyeceklerini -kalıcı- çok iyi biliyorlardı..Önce yemek yediler hep birlikte..Yemek masası saatlerce ortada kalmıştı..Sohbet ediyorlardı..Kızlar her konuştuğunda sesleri titrerken güçlü kalmaya çalışan Eylüldü..Bu vedaya hazırlamıştı kendisini..Zor olacağını da biliyordu..
Songül:Ulan..Bu nasıl hayat ? Her şey yolunda diyoruz..Hopp,her defasında bir şey oluyor..Ne zaman peşimizi bırakacak bu belalar ? Biz ne zaman bir araya geleceğiz ?
Eylül:Songül..Her zaman..Her istediğimizde..Birbirimizi her özlediğimizde bir arada olacağız..Hepimiz sağlıklıyız..Çok şükür durumumuz da iyi..O yetimhane kızları değiliz artık..Ne zaman burnumda tütseniz geleceğiz ya da siz geleceksiniz..Sizinde çocuklarınız olacak..Çocuklarımız oyunlar oynarken biz sohbet edeceğiz..Geçmişi konuşacağız..Yurtta yaptıklarımızı..Yaşadıklarımızı..Ama öyle ağlayarak falan değil..Gülerek anacağız..Kızlarda evlenecek..Hayatımıza yepyeni insanlar girecek..Çok büyük bir aile olacağız..
Kader:Bir arada olamadıktan sonra..
Eylül:Kalbimiz..O hep bir arada..Ya kızlar..Uzak bir yere gitmiyoruz..Bakın..Size şimdi beni anlayabilirsiniz diyemem..Çünkü anne değilsiniz..Anne olduğunuzda bunları yine konuşalım olur mu ? Biz Serkanla hayatlarımızı birleştirdik..Ki bu çok zor bir süreçti..Ama bir o kadar da güzeldi..Serkan şu hayatta bana verilen en güzel hediye oldu..Annem,kardeşim..Teyzelerim..Halalarım..Hiç kimse bana destek olmazken hiç tanımadığım bir adam beni koşulsuz kabul etti..Evet birbirimizi kırdık,büyük sorunlar yaşadık ama bırakmadık..Pes etmedik..Şimdi bir karar aldık ve bu kararı alırken çok düşündük..Biz çocuklarımızı en güzel şekilde nasıl yetiştirebiliriz diye düşündük..Ve bu onlar 40 yaşına da gelse değişmeyecek..Hep onlar için adımlarımızı atacağız..Ama bu şehirde değil..Bu şehir bizi yordu..
Eylül de tuttuğu gözyaşlarını bırakmıştı..O koca geçmiş..Bunları atlatmak öyle zordu ki..Şimdi herkesi,her şeyi geride bırakıp yeni hayat kurmak..
Cemre:Ya tamam..Ben son günümüzü böyle hatırlamak istemiyorum..Hem Eylül'ün dediği gibi biz birbirimizi bırakmayacağız..Her istediğimizde görüşeceğiz..Şimdi güzel şeylerden bahsedelim..
Eylül:Bencede..
Kader:Ya şeyi hatırlıyor musunuz ? Cemreye pasta yapmıştık..
Meral:Ben hatırlamıyorum..
Songül:Biz o zamanlar sana gıcıktık canısı..Sen bilmezsin..
Meral:Anlatın da öğreniyim o zaman..
Cemre:Doğum günümdü benim..Kızlar yurttaki malzemelerle doğum günümü kutlamıştı..Annem babam olmadan ilk doğum günümdü..Yanımda sadece sizler vardınız..Kardeşlerim..
Yurtta yaşadıklarından bahsettiler tüm gece..Yeri geldi güldüler,yeri geldi ağladılar..
Serkanlarda yemektelerdi..Hafif sarhoşta olmuşlardı..Onlar da sohbet ediyorlardı..
Güney:Adama bak..Bu yaşta iki çocuk sahibi oldu..Kardeşim kabul et her şeyi erken yaşadın..
Serkan:Evet ama şikayetçi değilim ki..Sevdim,aşık oldum..Aşık olduğum kadınla büyüdüm..Baba oldum..Mükemmel bir oğlum var..Evimiz,işimiz..En dipten çıktık biz bu yola..O gecekondudan buraya geleceğimi hiç düşünmezdim..Hayallerimin de ötesinde bir hayat..Daha ne isterim ? Sizde kabul edin aranızda en şanslısı benim..
Gökhan:Ehh ona bir lafımız yok zaten kardeşim..
Mert:Yeni hayatınız..Size iyi gelecek..Bunu şimdiden gözlerinizde görebiliyorum..
Serkan:Evet..Bende hissediyorum..Ama yaşamadan da bir şey söylemek istemem..
Hem duygusal hem de güldükleri bir yemek olmuştu onlar içinde..
Yemekten sonra Serkan annesinin evine geldi..Oğlunu da yanına alıp uyudu..Eylül bugün kızlarda kalacaktı ve birkaç gün içinde yepyeni bir hayata adım atacaklardı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Masal Gibi
Novela JuvenilEylül ve Serkan'ın gecekonduya yerleştiği bölümden itibaren hayali kurgudur..