Bir Masal Gibi

Olay

Serkan eve gitmişti..Eylül belki gelir diye düşünmüştü ama Eylül ne telefonu açıyordu ne de eve geliyordu..Sinirleri bozulmuştu Serkan'ın..

Serkan:Delirecem ben artık.Nerede bu !

Songül:Serkan,karın yanından gidiyor ve haberin olmuyor.Hadi senin haberin olmuyor,evinde kaldığınız kişiler de mi duymuyor !

Serkan:Ya ne evi ! Ne diyorsun sen Songül ! Biz siz rahat uyuyun diye plajda kaldık !

Güney:Ne ! Ya Serkan siz delirdiniz mi !

Serkan:Delirdik evet ! Biz delirdik Güney !

Gökhan:Ya biraz sakin olur musunuz.Böyle hiçbir yere varamazsınız !

Cemre:Sakin falan olamayız Gökhan.Kardeşim ortada yok nasıl sakin olalım

Serkan:Ben çıkıyorum ! Eve gelirse bana haber verin

Güney:Dur nereye gidiyorsun

Serkan:Eylül'ü arayacağım nereye olacak !

Güney:Bende geliyorum,bekle

Serkanlar tam kapıdan çıkacakken Eylül eve geldi..

Serkan:Eylül ! Ya neredesin sen ! Öldüm burada ! Nasıl böyle bir şey yaparsın !

Eylül:Dur anlatacam,bir dakika aşkım.

Serkan:Ne aşkımı ya ! Delirtecek misin beni ! Arıyorum açmıyorsun ! Uyanıyorum yanımda değilsin !

Eylül:Bir dakika dedim Serkan.

Kader:Eylül neredesin sen ? Öldük burada meraktan.Zaten plajda uyumuşsunuz.Ya siz ikiniz ne yapıyorsunuz ? Neden böyle davranıyorsunuz ?

Gökhan:Kızım sen bir sussana..Aile meselesi var görmüyor musun ?

Serkan:Evet siz karışmayın.Bu bizim meselemiz.Yürü Eylül,gidiyoruz !

Eylül:Serkan gerçekten delirmişsin ! Sus ! Yeter artık ya yeter ! Gel Eylül,git Eylül ! Eylül yapma.Bende insanım tamam mı ! Yeter !

Kapıyı çarpıp çıktı Eylül..Hiçbir suçu yoktu oysa..

Beş saat önce

Gözlerini açtığında bir kulübenin içindeydi..Vücudu bir iple sarılmıştı..Sonra bir adam girdi içeriye..

Eylül:Sen kimsin ? Ne istiyorsun benden ?

Adam:Benim senden bir şey istediğim yok.Bana söyleneni yaptım.Şimdi burada kal..Bir kadın gelecek..Seninle bir derdi varmış..

Adam başka bir şey söylemeden çıktı kulübeden..Eylül de ne yapacağını bilemeden çaresizce bekledi..Çok geçmeden de Nazan girdi içeriye..

Eylül:Siz..Siz nasıl..Nasıl yaptınız böyle bir şeyi !

Nazan:Seninle konuşacağım.

Eylül:Serkan bu yaptığınızı öğrenirse..

Nazan:Onu kaybederim öyle mi ? Ben oğlumu zaten kaybettim.Her şey senin yüzünden ! Oğlum benden nefret ediyor.

Eylül:Siz bizi nasıl buldunuz.

Nazan:Zor olmadı.Arkadaşların sağolsun..

Eylül:Onlar böyle bir şey yapmaz.

Nazan:Takip ettirdim.İstediğime ulaşırım Eylül.Sen bunu hâla anlamadın mı ?

Eylül:Biz Serkanla mutluyuz..Bize bunları yaparak bizi ayıramazsınız.

Nazan:Oğlumun aklını karıştırdın.Mahvettin hayatımızı ! Bedelini ödeyeceksin Eylül.

Eylül:Ne bedeli ya ! Siz hangi bedelden bahsediyorsunuz ! Biz kaçmasaydık siz bizim hayatımızı mahvedecektiniz.İkimizi bu hale siz getirdiniz !

Eylül'ün kollarını sımsıkı tuttu Nazan..

Nazan:Sus artık sus !

Eylül:Böyle yaparak elinize ne geçecek? Serkan'ı tekrar mı kazanacaksınız ? Bizi rahat bırakın Nazan hanım.

Nazan:Boşanacaksın oğlumdan.

Eylül:Asla ! Ondan asla ayrılmıcam ! Böyle yaparak bizi yıldıramazsınız Nazan hanım ! Ben onu çok seviyorum.Bunca yaşadığımız şeylerin üstüne siz istediniz diye ondan ayrılmam ben.İsterseniz beni öldürün umrumda değil.Ona zaten dokunamazsınız ama ben yaşadığım sürece ondan ayrılmamı da beklemeyin.Ancak beni öldürürseniz ayrılmış oluruz..

Kapıyı çarpıp çıktı Nazan..Eylül'ü oraya getiren adamda Eylül'ü çözüp serbest bıraktı Eylül'ü..

...

Herkes olduğu yerde kalakalmıştı..

Güney:Ne oldu şimdi ya ?

Serkan:Ben bulurum onu..

Songül:Bu halde mi Serkan ? Kız bunalmış işte görmüyor musun ? Bırak..Ben konuşurum..

Songül çıkacağı sırada Serkan durdurdu..

Serkan:Arka mahallenin sonunda dere kenarı var..Oraya gitmiştir..